امروز شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۴

تکریم ارباب‌رجوع توأم با اخلاق و ادب

کد خبر: 3606
زمان انتشار: ۱ مهر ۱۴۰۰ - ۱۷:۳۶ بعد از ظهر -
88 بازدید

یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

تکریم ارباب‌رجوع توأم با اخلاق و ادب

 

چند وقتی است که بحث تکریم ارباب‌رجوع و در کنارش اخلاق و ادب اسلامی در بعضی از ادارات به بوتۀ فراموشی سپرده شده است؛ به‌طوری‌که برای برخی از شهروندان، مراجعه به بعضی از ادارات از فتح قلۀ دماوند مشکل‌تر شده است و واقعاً برای انجام یک امر سادۀ اداری، از رفتن به ادارۀ مربوط بیزار هستند و با اینکه قرار است در کشور ما با اجرای برنامۀ دولت الکترونیک کارها تسهیل شود، به‌طوری‌که هرزمان فردی برای دریافت مجوز یا هر امر دیگری به اداره‌ای مراجعه کرد، با دادن شمارۀ ملی، همۀ مستندات و استعلامات مربوط به او در حافظۀ رایانه مشخص شود، متأسفانه به نظر می‌رسد کارمندان برخی از ادارات فقط قصد دارند فردی را که به آن‌ها مراجعه می‌کند و عنوان ارباب‌رجوع را یدک می‌کشد، با تحکم و برخورد ناجور، در پیچ‌وخم اداری و بروکراسی سرگردان کنند تا جایی که آن فرد با چشم گریان بگوید ای مسئول محترم، ما از طلاگشتن پشیمان گشته‌ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید! بدین معنا که ما نوکر رجوع هستیم و شما که پشت میز نشسته‌اید، ارباب ما محسوب می‌شوید، فقط لطف کنید ما را سرگردان نکنید؛ البته دراین‌میان به نظر می‌رسد درخصوص کسانی که راه رشوه‌دادن را بلدند و آنانی که از رشوه‌گرفتن بدشان نمی‌آید، کارها خلاف مقررات و بدون رعایت نوبت، به‌سرعت و بی‌دغدغه انجام می‌گیرد؛ درصورتی‌که هر شهروند ایرانی حق و حقوقی دارد و یکی از حقوق اصلی او سهولت در انجام امور اداری است؛ چون حقوق همۀ کارکنان دولت و حتی قوای دیگر از بودجۀ عمومی پرداخت می‌شود؛ لذا مسلم است وقتی فردی به اداره‌ای مراجعه می‌کند، باید انتظاراتش برآورده شده و با رضایتمندی از آنجا خارج شود؛ به‌هرحال، وظیفۀ حاکمیت این است که از تضییع حقوق مردم جلوگیری کند و طبق قانون اساسی، همگان را در برابر قانون، صاحب حق مساوی بداند.

دیگر وظیفۀ حاکمیت این است به دست‌اندرکارانی که مرتکب کاری خلاف قانون می‌شوند، اجازه ندهد به خلاف‌کاری خود ادامه دهند؛ برای مثال، برای بازنشستگان علوم پزشکی حکم صادر شده است که از تاریخ ۱۵تیر۱۴۰۰ به‌میزان ۱۵درصد به حقوقشان اضافه شود. مفهوم حکم هم که واضح است؛ وقتی گفته می‌شود که صادر شده و به دست ذی‌نفعان رسیده است، صادرکنندگان حکم موظف‌اند آن را اجرا کنند؛ ولی شوربختانه بازنشستگان بی‌پناه طبق همان حکم سابق، حقوق دریافت می‌کنند! چه بسا دراین‌خصوص، از وزیر کار و تعاون گرفته تا سازمان برنامه و بودجه، از صندوق بازنشستگی کشوری گرفته تا دیگر دستگاه‌های ذی‌ربط، خلاف کرده‌اند و حقوق بازنشستگان را به‌طور کامل پرداخت نکرده‌اند و باید نزد قانون و حتی خداوند سبحان پاسخ‌گو باشند. بدیهی است اگر حکم دولت درست اجرا نشود، آنگاه ضمن ازبین‌رفتن اعتماد، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

مسئلۀ مهم دیگری که در کنار عدم‌تکریم ارباب‌رجوع در ادارات ما خودنمایی می‌کند، مسئلۀ نداشتن ادب و اخلاق نیکوست که هر دو از آموزه‌های اصلی دین مبین اسلام است؛ به‌طوری‌که حضرت علی(ع) می‌فرمایند: «کسی که ادب ندارد، دین ندارد.» این حدیث خود بیانگر این است که مقام ادب در اسلام چقدر رفیع است؛ لذا در برخوردها هیچ صفتی به زیبایی و جذابیت ادب نمی‌رسد و ای دریغ که رفتار شایسته در برخی از ادارات و نزد برخی از کارکنان حکم کیمیا پیدا کرده است و کلاً زبان تکریم جای خود را به زبان آمرانه داده و این دسته افراد طلبکارانه و با ترشرویی و اخم، از مراجعان می‌خواهند که لزوماً فلان و فلان مدرک را که ظاهراً چندان ضروری هم نیست، تهیه کرده و تحویل دهند.

حضرت محمد(ص) دربارۀ اصل بسیار مهم حسن خلق و اخلاق‌مداری می‌فرمایند: «به‌راستی مبعوث شدم تا شرافت اخلاقی را کامل و تمام کنم» و این پایبندی به اخلاق و رشد و تعالی در صدر کارهای حضرت رسول اکرم(ص) بوده است. به‌غیراز روایت ذکرشده از خُلق محمدی، روایات زیادی وجود دارد که آن حضرت(ع) در همیشۀ ایام با تبسم و مهربانی با مردم مواجه می‌شدند و اتفاقاً این خلق‌وخوی مهربانانۀ حضرتشان بوده که توانسته بسیاری از مشرکان را جذب اسلام نماید؛ لذا در همین جا از همۀ دست‌اندرکاران به‌ویژه حقوق‌بگیران بودجۀ عمومی درخواست می‌شود اکنون که ما در کشوری جمهوری با پسوند اسلامی زندگی می‌کنیم، مردم این جمهوری را ارباب خود بدانید و باید روش اسلامی الگوی شما باشد و با تأسی از همۀ انبیا و اولیا به‌ویژه پیامبر مکرم اسلام(ص) صاحب فضایل اخلاقی باشید و به‌معنای عام کلمه، خوش‌برخوردی و خوش‌اخلاقی پیامبر(ص) را سرلوحۀ کار خود قرار دهید. اگر این‌گونه باشد، هم حقوقی که می‌گیرید حلال است و هم ثواب اخروی شامل حالتان می‌شود و هم فرزندان و آیندگان شما ادب و خلق‌وخوی نیکو خواهند داشت. هم‌اکنون این افسوس وجود دارد که در قدیم فرزندان ادب بیشتری داشتند و مردم باهم مهربان‌تر بودند.

نویسنده: ابوالقاسم کواکبیان

اشتراک گذاری