یادداشت روز به قلم روح اله ساعدی؛

مدیران جدید استان؛ و چند نکته!

پس از انتصاب و معرفی بیستمین استاندار سمنان در دولت جدید، و به ویژه در روزهای اخیر و با آغاز تغییر و تحولات در مجموعه مدیریتی استان و با تعیین دو نفر از معاونین استاندار جدید، صحبت ها، گمانه زنی ها، نظرها و نقدهای مختلفی را در محافل عمومی استان شاهد هستیم. شاید به نظر برسد بار دیگر خطه کویری سمنان، در حال گذران یک دوره ی افول مطالبه گری است، دورانی که به دلایل مختلفی که مجال بحث آن فعلاً در این وقت مختصر، میسر نیست، به دلایل تاریخی و فرهنگی و اجتماعی از حدود یک قرن گذشته بر این خطه کویری تحمیل شده و ما را به مقطعی از یک سکوت تاریخی رسانده است. این سکوت تاریخی، احتمالاً یک یا دو نسل ادامه خواهد داشت، و بعد از آن، شاهد یک اوج دیگر از دوران طلایی منطقه خواهیم بود.نشانه هایی از این سکوت تاریخی را در مسائل مختلف به ویژه در تصمیم های منطقه ای،در مشارکت ها، در انتخاب ها، در سفرهای استانی،و در حضور یا عدم حضور در مقاطع سرنوشت ساز استان شاهد هستیم.

در این میان رسانه ها، عناصر مدیریتی، نخبگان، چهره های فرهنگی و علمی و اجتماعی و مذهبی، به شدت در طولانی یا کوتاه شدن این دورانِ گذار مؤثرند.بعضی از این خرده اعتراض ها، بخشی از این ریز نقدها و برخی از این مختصر فریادها در فضای مجازی و فضای واقعی استان مثل موضوع تامین منابع آبی، و یا پیاده راه خیابان امام(ره) و… را به تناسب شرایطی که پیش می آید، مقدمه ای بسیار آرام برای آغاز این دوران بازگشت دوباره به شکستن سکوت اجتماعی و تاریخی منطقه می دانیم، لذا نه اینکه خیلی خوشحال باشیم و ذوق زده شویم، بلکه از آن استقبال کنیم. نقدها به تصمیم های مدیریتی هم بخشی از همین مقدمه ی نرم و آرام است. وظیفه و تکلیف رسانه در چنین شرایط مهم و حساسی از سرنوشت اجتماعی و تاریخی مردم یک منطقه، هدایت فکری، انسجام بخشی فکری، بسترسازی برای امنیت فکری و اندیشه ای و زمینه سازی برای آزادی در بیان این نقدها در کنار افزایش ادب، احترام به عقاید، تحمل و صبر و بردباری های اجتماعیست. لذا ضمن آنکه همه ی مطالبه گران و نقدنویسان و فعالین اجتماعی و مجازی استان و بیش و پیش از همه اهالی رسانه را در برابر مسائل روز استان به تحمل و ادب و بردباری نوید می دهیم، و از مسئولین جدید استان چند نکته مهم و اساسی را مطالبه داریم…

اول آنکه نقش آفرینی جامعه نخبگانی را در استان جدی بگیرند و پررنگ تر کنند. استان سمنان در سالهای گذار خود از این سکوت تاریخی و تبدیل شدن به یک کنشگر منطقه ای مهم، هیچ راهی جز توجه و گذر از جاده ی اثرگذارِ فریادهای نخبگانی ندارد. دوم آنکه مسئولین  جدید استان تلاش کنند، دیدگاه محدودنگر و پر از قالب های از پیش تعیین شده ای را که سالهاست به دلایل مختلف در این خطه کویری نهادینه شده و تنها، افرادی با اسامی و شکل های متنوع و مختلف در آن جای داده می شوند و حرکت های غالبشان، همان حرکت های اشتباه گذشته است، جسورانه و با دل و جرأت بشکنند و مجال واقعی نه شعاری در اختیار تعبیه و جای گذاری قالب های جدیدِ مبتنی بر اولویت های استان، نیازهای استان و ظرفیت های انسانی و مدیریتی استان قرار دهند. نکته سوم و مهم دیگر اینکه مسئولین جدید و عزیز استان باید تلاش کنند استان را از زاویه دیگری ببینند. این زاویه ی جدید و متفاوت را همان نخبگان استانی، همین رسانه ها و همین مردم بارها در سالهای اخیر مورد تأکید قرار داده اند. استان سمنان (جدای از پیشرفت یا پسرفت) در بین همه ی استانهای کشور در نیم دهه اخیر، یکی از بیشترین و مهم ترین تغییر و تحولات مهم اجتماعی، اقتصادی، امنیتی، زیست محیطی و حتی علمی و آموزشی را پشت سر گذاشته است و در این بین، فرصت های بی شمار و ذی قیمتی را از دست داده یا نتوانسته به دلیل آنکه زاویه دید مسئولین استان، زاویه دید مخصوص و ویژه ای بوده، از آنها نهایت استفاده را ببرد. نکته آخر اینکه مسئولین محترم جدید در استان، دو اصل مهم برای موفقیت در مدیریت استان سمنان را که عامل مهم شکست بعضی از مدیران سابق و موفقیت بعضی دیگر بوده، مد نظر قرار دهند؛ یعنی شناخت و باور به ظرفیت های استان که مغفول مانده است. در این شرایط استان، نیازمند حضور مدیرانی است که شناخت واقعی از این خطه را داشته باشند و از سوی دیگر، باور حقیقی نسبت به ظرفیت های منطقه در آنها به وجود آمده باشد. استان دقیقاً روی پله تاریخی سرنوشت خودش قرار گرفته است. در این برهه ی حساس، “مدیریت درست” یعنی دست دراز کردن و کشیدن جسم توسعه استان به پله ای بالاتر، و “مدیریت نادرست” یعنی خواسته یا ناخواسته، لگدی زدن و این جسم همیشه دردکشیده را به پایین انداختن است.

در این بین،رسانه ها به عنوان کنشگران دلسوز استان،در کنار مردم به عنوان چشم های به انتظار نشسته و تاریخ به عنوان محکمه ی قضاوت، قطعاً انتظار یک مدیریت خوب، به دور از حاشیه، دغدغه مند و توسعه محور را دارند. مدیران جدید استان بهتر است، بدانند حوزه کاری آنها کجاست! باید کجا باشند و افق شان تا کجا برود، و در چه زمانی به هدف خواهند رسید و از همه مهمتر منابع رسیدن به این هدف را از کجا می آورند!

متاسفانه برخی  از عزیزانی که هم اکنون در مسئولیت ها هستند یا خود را گزینه مسئولیت ها برای آینده می دانند، نه شناخت کافی از وضعیت حوزه تخصصی خود داشته و نه افق و دیدگاه دارند،و صرفا علاقه مندند با تغییر رویکرد سیاسی دولت به واسطه ارتباطات در ستادهای انتخاباتی  به مسند بنشینند. این نکات را باید عالیترین مقام اجرایی استان در انتصاب ها مد نظر داشته باشد. پس فعلاً به انتظار می نشینیم و صبوری می کنیم تا ببینیم مدیریت جدید استان،چه افقی را برای توسعه این خطه کویری ترسیم نموده است.

payamgooyesemnan