یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

دزدگیرها را قطع نکنید!

یکی از اصلی ترین شعارهای نمایندگان مجلس یازدهم در روزهای انتخاباتی، شفاف سازی و ایجاد اتاق شیشه ای در مقابل ملت بود.موضوعی که به نمایندگان قبلی ایراد گرفته می شد و حتی رای های مخفی آنها نیز مورد نقد قرار گرفت.

اما شروع دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی چیزی متفاوت از شعارها بود.عدم رای آوری شفافیت نمایندگان، جداسازی شفافیت درآمدها و حقوق و اموال برخی مدیران و مسئولان خاص از بقیه و طرح صیانت از فضای مجازی خروجی بوده که کاملا متفاوت از شعارهای روزهای اولیه است.

جالبتر اینکه با روی کار آمدن دولت سیزدهم و شعارهای شفاف سازی و در دسترس بودن فضای مجازی با بهترین و بالاترین کیفیت، عملکرد نیز همانند مجلس شد و نه خبری از اینترنت پرسرعت و با کیفیت بود و نه خبری از در دسترس بودن اطلاعات و شفاف سازی!

مخالفت ها در مورد طرح صیانت از فضای مجازی بسیار عنوان شد و رویارویی با خواسته ملت از طرق مختلف بیان گردید.

اما به راستی چرا با وجود این همه مخالفت و مشخص بودن آثار مخرب اجرایی شدن این طرح، باز هم دولت و مجلس اصرار بر تصویب این طرح دارد!!

طرحی که به اعتقاد کارشناسان شکست خواهد خورد و راه درآمدزایی های جدید را برای امثال ایلان ماسک باز می کند.درآمدی که به قیمت نابودی بسیاری از شرکت های دانش بنیان و کسب و کارهای اینترنتی می انجامد.

در این طرح فرار رییس مجلس و نمایندگان  نیز برای گردن نگرفتن تصویب این طرح نیز بسیار جالب است.آوردن قوانین عجیب و غریب همچون تاسیس دفاتر مجاز برای پلتفرم های مختلف در شرایط تحریم و درخواست اصل ۸۵ شدن برای بررسی طرح و ارسال به کمیسیون تخصصی و فرار نمایندگان از بحث طرح در صحن مجلس نکاتی است که مشخص است که خود نمایندگان نیز از تصویب این طرح ترس دارند و عواقب رویارویی با مردم را می دانند.

اما به راستی چرا این طرح باید اجرایی گردد؟

با گسترش فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، مسئولین کشور ناخواسته در یک اتاق شیشه‌ای قرار داشته و هر حرف و کلام آنها زیر ذره بین افکار عمومی است. حال دیگر نمی‌شود هر حرفی زد و کاری کرد بدون اینکه کسی مطلع شود.

برخی از چهره‌های سیاسی کشور از همین اتاق شیشه‌ای می‌ترسند. از اینکه مردم به راحتی رفتار و عملکرد آنها را می‌بییند و قضاوت‌شان می‌کنند. به خاطر همین تصمیم گرفتند که این اتاق را آجری کنند.

آیا در شبکه‌های اجتماعی داخلی که انشالله بهترین کیفیت جهانی را دارند، می‌شود از سیلی نماینده مجلس به سرباز حرف زد و فیلم آن را منتشر کرد؟ می‌شود به داد و بیداد نماینده مجلس در گمرک پرداخت؟ می‌شود از رفتارهای ناشایست مقامات دولتی سند منتشر کرد؟

می شود مسابقه ورزشی دختر ایرانی را تماشا کنند. صداوسیما این مسابقه را سانسور می‌کند، آیا در شبکه‌های اجتماعی داخلی می‌شود این مسابقه را دید؟

الان در فرمانداری یک شهر کوچک وقتی فرماندار رفتار خلاف عرفی انجام می‌دهد، تمام مردم متوجه آن می‌شوند. این درحالی است که در زمان‌های نه چندان دور فقط اهالی آن شهر یا استان در جریان داستان قرار می‌گرفتند.

یکی از دلایل علاقه مردم به شبکه‌های اجتماعی خارجی، همین رسیدن اخبار بدون سانسور است. اخباری که در رسانه‌های داخلی به ویژه صداوسیما لای زر ورق سانسور پیچیده شده منتشر می شود. مردم تشنه اخبار بدون سانسور هستند و در گذشته هم تلاش داشتند اخبار را از شبکه های خارجی و معاند دنبال کنند.اخباری که در عین تمارض به شفاف سازی خوراک های خودش را هم تحمیل می کرد!

نمایندگان می دانند که بسیاری از مردم امروز نان خود را از همین شبکه‌های اجتماعی در می‌‎آوردند و اگر آنها واقعا دغدغه مردم را دارند تصمیم آنها یعنی آجر شدن نان مردم! امروز آزاد بودن صیانت از فضای مجازی نیاز به فرهنگ سازی دارد و محدود کردن آن بهانه ای برای اهداف سیاسی برخی از مسئولان است. فضای مجازی امروز همچون دزدگیر عمل می کند که با شفافیت اقدامات ناپسند را نمایان و در معرض قضاوت مردم قرار می دهد.قطع کردن این دزدگیر، کار را برای رانت خواران و قانون شکنان آسان و اتاق شیشه ای را به دیواری آجری مبدل می کند.

payamgooyesemnan