یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

دولت و مجلس و عمل به وعده ها

در اسلام و کتاب آسمانی ما کراراً به وفای به عهد سفارش شده است تا جایی که قرآن کریم وفای به عهد را علامت ایمان و نشانۀ نیکوکاران دانسته و خداوند در زمینۀ وفای به عهد به انسان‌ها فرموده به عهد خود وفا کنید که در روز قیامت از شما دربارۀ آن سؤال می‌شود؛ به همین دلیل در تعلیمات اسلامی توصیۀ اکید شده که فرد باید در موقع دادن وعده قدرت خود را ارزیابی کند و در صورت نداشتن توانایی، به کسی وعده ندهد!

در انتخابات سال ۱۴۰۰ نامزدهای انتخاباتی قول و وعده‌های زیادی به مردم دادند. یکی گفت یارانه را ۴۵۰هزار تومان خواهد کرد و دیگری مدعی بود مشکل بورس سه‌روزه حل خواهد شد. دیگری مژدۀ حل فیلترینگ را داد و خلاصه رئیس سابق قوۀ قضاییه و رئیس‌جمهور فعلی وعده داد که در دورۀ او تورم تک‌رقمی می‌شود و سالی یک‌میلیون شغل ایجاد خواهد شد؛ به‌هرحال، مردم به ایشان اعتماد نموده و رأی دادند که مشکلات آنان کمتر شود؛ البته برخی از نامزدهای انتخاباتی که با دولت ایشان همکاری دارند، بر حجم وعده‌ها افزوده‌اند و به نظر می‌رسد که با همکاری آن‌ها، تحقق بسیاری از این وعده‌ها با سهولت بیشتری صورت بگیرد. از سوی دیگر با همسوبودن قوای سه‌گانه به‌ویژه نمایندگان مجلس که همگی خود را انقلابی خوانده‌اند، می‌توان در انتظار روزی بود که با کمک هم همۀ وعده‌ها را محقق کنند.

در اینجا بعضی از وعده‌های رئیس‌جمهور محترم و همکارانشان در دولت را مرور می‌کنیم که قرار بود تا پایان سال ۱۴۰۰ تحقق پیدا کند؛ برای مثال، دولت جدید بنا بود کاری کند که تا پایان سال فقر مطلق ریشه‌کن شود یا قول داده بود تورم را تک‌رقمی کند. عده‌ای از وزیران می‌خواستند یک‌میلیون شغل ایجاد کنند و آن زمان مدعی بودند ۷۰درصد از ظرفیت تولیدی کشور تعطیل است و آنان با راه‌اندازی آن، ریشۀ فقر و بیکاری را از بین خواهند برد؛ ولی شوربختانه، طبق آمارها و شواهد عینی، وعده‌های کم‌شدن تورم و فقر و بیکاری تحقق نیافته یا دست‌کم وضعیت بهتر نشده است و در نمونه‌هایی، بدتر هم شده است.

در اینجا بخشی دیگر از وعده‌های وزیران دولت سیزدهم را برمی‌شماریم که این قول‌ها نیز به محاق فراموشی سپرده شده است؛ برای مثال، وزیر کشاورزی قول داده بود نوسان قیمت گوشت را از بین می‌برد و قیمت لبنیات را کاهش می‌دهد. وزیر کار قول داده بود در انقلاب اقتصادی و با تغییرکاربری زمین‌های کشاورزی، دوازده‌میلیون شغل ایجاد می‌کند؛ البته وزرای این دولت زمان دریافت رأی اعتماد در مجلس، صدها وعده داده‌اند که آثار آن در جامعه مشهود نیست یا لاقل کم‌رنگ است. این در حالی است که این امیددادن‌ها مربوط به مشکلات معیشتی و روزانۀ مردم است. در کشور ما از بسیاری از پروژه‌های عمرانی مثل تکمیل راه‌ها و جاده‌های کشور، ساخت و تکمیل مراکز فرهنگی‌ورزشی، بهبود وضعیت خودروسازی و دیگر کارهای زیربنایی خبری نیست.

به‌هرحال، توقع مردم از وعده‌های نمایندگان انقلابی و دولت همسان با آنان، برآروده نشده و در بعضی نمونه‌ها، حتی در قوانین ما، کارشناسی مناسبی صورت نگرفته است؛ برای مثال، اخیراً نمایندگان مجلس با طرح سامان‌دهی خودرو، واردات خودروی خارجی را پیش‌بینی کرده‌اند مبنی بر اینکه هر شخصی اعم از حقیقی و حقوقی می‌تواند به‌ازای صادرات خودرو با قطعات و سایر کالاهای مربوط به آن، به واردات خودرو به‌منظور تنظیم بازار اقدام کند.

ظریفی می‌گفت اگر فردی سه دستگاه اتومبیل پراید بخرد و در اقیانوس غرق کند و پول یک دستگاه اتومبیل آخرین مدل با آخرین تکنولوژی از خارج را بپردازد و عوارض گمرک بدهد، بازهم میلیاردی سود خواهد کرد.

در پایان، نگارنده دل‌سوزانه از مجلس و دولت تقاضا دارد که با کار کارشناسی و حذف دست‌های پلید رانت‌خواران و با همسوبودن و کمک‌گرفتن از همۀ مردم کشور، درخصوص تحقق وعده‌های خود اقدام کنند تا در پایان عمر مجلس و دولت فعلی، نشانه‌ای از فقر مطلق و نسبی نباشد، چهارمیلیون مسکن تولید شود، با ایجاد شغل، دیگر کسی بیکار نباشد و مقولۀ ازدواج سروسامان بگیرد؛ در غیر این صورت، با تورم ۵۰درصدی و اضافه‌کردن ۱۰درصدی حقوق، با روزبه‌روز فقیرترشدن حقوق‌بگیران و پیچیده‌ترشدن اقتصاد روبه‌رو خواهیم بود.

payamgooyesemnan