یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

مشکلات اقتصادی و نجابت مردم استان

استان سمنان به عنوان یکی از شاخص ترین استان های کشور در مباحث فرهنگی است و آمار و ارقام در بسیاری از موارد بر این مطلب صحه می گذارد.رتبه برتر استان در سواد شهروندی با شاخص بیش از ۹۸ درصد، رتبه برتر استان در تعداد دانشجو و مراکز دانشگاهی به نسبت جمعیت، رتبه برتر استان در کتاب خوانی و ارتباط آنها با مسائل علمی، رتبه برتر در سرانه فضای فرهنگی در کشور، رتبه پنجم در اهدای عضو به نیازمندان، حضور افراد تاثیرگذار و فعال در مراکز تصمیم گیری کشوری طی سال های متمادی قبل و بعد از انقلاب، رتبه سوم استان در بحث اشتغال و وجود مراکز صنعتی و اقتصادی قابل توجه در استان و دهها شاخص فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی دیگر نشان از فرهنگ غنی این استان و مردمان سختکوشی دارد که همیشه همراه بوده اند و تصمیمات آنها هوشمندانه و در مسیر درست قرار داشته است.

همچنین تقدیم سه هزار شهید استان سمنان به انقلاب اسلامی، این شاخص را نیز در سوم قرار داده و تعداد افراد اعزام شده به جبهه های جنگ و تعداد جانباز و ایثارگر به نسبت جمعیت نیز به عنوان رتبه های برتر کشوری شناخته می شود و همچون همیشه ارادت استان به آرمان های انقلاب و کشور اثبات شده است.

اما این شاخص ها نشان دهنده درک، فهم و هوش بالای مردم این خطه دارد که همیشه شرایط را درک کرده و کمک حال این کشور بوده اند.اما آیا این درک، به معنای رضایت از شرایط موجود است؟

چند روز پیش استاندار با اشاره به اینکه کوچکترین دغدغه، تجمع و اعتراضی را در راستای اجرای طرح مردمی سازی و توزیع یارانه ها در استان سمنان نداشتیم، همراهی ائمه جمعه و جماعت و مردم شهید پرور و متدین استان را عامل این آرامش دانست.

عاملی که صحیح بوده و همیشه مردم استان این همراهی را داشته اند.ولی به راستی چه قدر از این همراهی به معنای رضایت است و نقش مسئولان در قبال این رفتار هوشمندانه چیست؟

افزایش بی سابقه قیمت ها در این مدت کوتاه و چند برابر شدن برخی کالاهای اساسی همچون روغن و لبنیات، مشکلات اقتصادی خانواده ها را بیشتر کرد و همین موضوع اعتراضاتی را هم در کشور به همراه داشت.اینکه اعتراضات به چه شکل بوده و تا چه حد می توان حق را به مردم داد، بحث دیگری است که در این مجال نمی گنجند.اما فشار اقتصادی در اجرای این طرح بر هیچ کس پوشیده نیست و مردم استان سمنان هم از این قائده مستثنی نیستند.استاندار سمنان که بازدیدهای میدانی فراوانی را از مراکز صنعتی کشور دارد با نشستن پای درد دل کارگران و اقشار متوسط و ضعیف بهتر می توان شرایط آنها را درک کند. بازنشستگانی که هنوز افزایش حقوق آنها مشخص نیست و دریافتی آنها هیچ سنخیتی با مخارج شان ندارد، به هیچ وجه رضایت از وضع موجود ندارند و سکوت آنها اصلا از رضایت نیست. مردم نجیب استان سمنان هم درد شرمندگی در مقابل خانواده را می چشند و افزایش حقوق حداکثر ۵۷ درصدی در مقابل گرانی صددرصدی و بیشتر در برخی کالاها، کفاف زندگی شان را نمی دهد. به قول رییس جمهور در زمان انتخابات، مخارج بازنشستگان در این دوران بسیار بیشتر خواهد بود و هر کدام فرزند و نوه هایی دارند که به منزلشان می آیند.پس چرا در عمل بهبودی در زندگی و درآمد آنها اعمال نمی شود تا خدای ناکرده شرمندگی برای آنها به همراه نداشته باشد؟

مردم استان سمنان هم از این فشارهای اقتصادی آسیب دیده اند و تعدیل پرسنل کارخانجات و بیکاری، دریافت حقوق حداقلی، افزایش قیمت ها و اجاره خانه ها و بی ثباتی در قیمت ها را دیده و چشیده اند.اما همچون همیشه با درایت و هوشمندی نخواسته اند به این کشور آسیبی وارد شود و خدای ناکرده برخلاف مصالح ملی عملی انجام دهند. این سکوت جای خوشحالی برای مسئولان ندارد و باید بیش از پیش فکر چاره کنند تا استان نیز دچار این دغدغه ها نگردد.در مباحث استانی نیز با سکوت در مقابل مشکلاتی همچون تامین آب که دغدغه اصلی استان است، نمی توان ژست سکوت و بی ریایی را گرفت و روزی رسد که ببینیم کار از کار گذشته و هیچ چیزی عاید استان نگردیده است. مردم استان سمنان به نسبت فرهنگ غنی و نجابتی که دارند، مطالبه گر نیز هستند و از مسئولان خود توقع دارند.اگر احساس شود که مسئولان در وظایف خود کم کاری یا کوتاهی می کنند تاب نمی آورند و مطالبات جدی خود را مطرح می کنند.اعتماد به مسئولان تا جایی باقی خواهد ماند که احساس تلاش در آنها دیده شود و رشد و توسعه استان را به همراه داشته باشد. درخواستی که کاملا بجا بوده و کمترین حق مردم متدین استان است.

پس امیدواریم همان طور که مردم استان علیرغم فشارهای اقتصادی و عدم رضایت نسبی با نجابت و هوشمندی خود، هیچ گونه اعتراض و تجمعی را برگزار نکرده اند، مسئولان نیز گوش شنوای آنها بوده و در حل این مشکلات از هیچ تلاشی دریغ نکنند

payamgooyesemnan