یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

آزادی بیان را از رسانه ها نگیریم !

رسانه رکن چهارم دموکراسی و از مؤلفه‌های جامعه آزاد است. وجود رسانه‌های گروهی در هر کشور نشان از اهمیت آزادی بیان و کرامت انسانی در آن است. رسانه‌ها در واقع عناصر پویای اجتماعی و موتور محرکه جوامع مختلف هستند که رسالت خطیر تولید و انتشار اخبار و مهم‌تر از آن فرهنگ سازی را بر عهده دارند، لذا وجود رسانه بدون احقاق حق آزادی، امری بی معنا و اساساً بی محتوا است.

اهمیت آزادی رسانه‌ها در بیان مطالب و انتشار حقایق تا جایی است که جوامع مختلف غربی هر اندازه سرکوب‌گر و حکومت‌های آن‌ها هر اندازه تمامیت خواه باشند، باز هم می‌کوشند فضای رسانه‌ای جامعه خود را باز و خبرنگاران را در بیان حقایق آزاد جلوه دهند، البته محک سنجش صداقت این مدعا در دست افکار عمومی است.

البته مهمترین اصلی که بر اهمیت رعایت آن تاکید می‌شود، آزادی بیان است، زیرا بدون آزادی بیان اساساً رسانه و خبرنگار مفاهیمی پوچ و تزئینی است؛ شایان ذکر است که صداقت در بیان و انتشار اخباری مستند به منابع متقن نیز مهمترین اصل حرفه‌ای خبرنگاران است که فعالان این حوزه می‌کوشند آن را همواره وجه همت خود قرار دهند.

همه رسانه‌های گروهی در سراسر جهان از حق آزادی بیان برخوردارند و در این زمینه تحت قوانین بین‌المللی قرار دارند. ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر مصوب ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد آزادی بیان مقرر می‌دارد: هر کس حق آزادی بیان و عقیده دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و هراس نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن به تمام وسایل ممکن بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد…؛ اما آیا حق آزادی بیان مطلق است؟ پاسخ به این پرسش منفی است، ماده ۲۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر صراحتاً تاکید می‌کند که بر حق آزادی افراد قوانین و مقررات محدود کننده‌ای وضع شده تا اعمال حق آزادی به حقوق سایر افراد آسیب نزند و این مسئله را از ویژگی‌های حکومت‌ها دموکراتیک می‌داند.

در کشور ما نیز رسانه ها در سال های گذشته نقشی اساسی را در روشنگری داشته و به عنوان چشم های باز جامعه، مسئولان را در رسیدن به اهداف انقلاب و بازدارندگی از فساد یاری کرده اند.اما فضای رسانه ای امروز کمی متفاوت تر از سال های دور است.فضایی که اطلاع رسانی با دروغ و تخریب اختلاط یافته و تمیز کردن آنها برای مخاطب کمی دشوار شده است.موضوعی که رهبر انقلاب در آخرین دیدار خود با مقامات قضایی بر آن تاکید داشتند.از این رو حمایت از رسانه های شناسنامه دار و خبرنگاران مطالبه گر بیش از پیش ضرورت پیدا می کند و دادن آزادی بیان در جهت نقدهای دلسوزانه بسیار پراهمیت است.

اما متاسفانه اخبار خوبی در این روزها به گوش نمی‌رسد و راهبرد دولت، کمی متفاوت از این موضوع است.نامه ۲۴ نماینده به رییس جمهور مبنی بر پس گرفتن شکایت از رسانه ها، افزایش ۵۰ درصدی شکایت ها از اصحاب رسانه طی سه ماه گذشته به گفته دادستان تهران و شکایت از یکی از رسانه های فضای مجازی در استان سمنان و حکم ممنوعیت کار و جزای نقدی برای آنها، نمره قبولی را برای دولت به همراه ندارد و امیدواریم با تغییر رویکرد، رسانه ها را در پیشبرد اهداف انقلاب یاری رساند.خبرنگاران به عنوان یکی از مظلوم ترین اقشار جامعه همیشه در خط مقدم اطلاع رسانی جامعه حضور دارند و با کمترین دستمزد، مشکلات فراوانی را به جان خریده اند.برخورد های قهری و گرفتن حقوق آزادی آنها در رسانه ها، بسیار بی انصافی است و فضا را برای علت سواستفاده گر باز می کند.در فضای رسانه ای امروز، هر چه قدر فضا را برای رسانه های داخلی و دلسوز محدود کنیم، راه را برای دشمنان و رسانه های معاند و زرد باز کردیم. اگر متوجه دلسوزی رسانه ها و خبرنگاران باشیم، نقدها و افشاگری ها و طنزها به جان می خریم از آن در جهت بهبود اهداف استان و کشور استفاده می کنیم.اما تا وقتی که خبرنگاران مزاحمان جامعه باشند، باید نگران رانت و فساد بود.

در پایان امیدواریم فضای رسانه ای کشور به سمت حمایت از آزادی بیان رسانه های شناسنامه دار و خبرنگاران دلسوز متمایل شود و مشکل پرونده همه رسانه های کشور در محاکم قضایی حل و دوستان «بی رسانه» در استان سمنان نیز با درایت مسئولان استان به فضای رسانه ای استان بازگردند و در جهت مطالبات مردم گام بردارند.

payamgooyesemnan