یادداشت روز به قلم جواد میرحاج؛

بیم از مالیات منجر به تعطیلی خیریه های خانوادگی نشود!

در اقتصادی که سال های متمادی بر تک محوری و فروش نفت استوار بوده طبیعی است که در صورت عدم توان فروش طلای سیاه چاره ای نمی ماند جز دست بردن در جیب مردم!

اخذ مالیات اگر چه رایج ترین راه کسب درآمد در بسیاری از کشور های جهان است اما طبیعی است که مالیات منطقی معمولا بر در آمدها متمرکز می شود و نه سرمایه های جاری مردم!

متاسفانه در کشور ما بدلیل عدم وجود ساز و کار مناسب در اخذ مالیات بسیاری از واجدین پرداخت مالیات به نحوی از انجامش شانه خالی می کنند و خیلی ها که کمترین میزان کسب در آمد را دارند مجبور به پرداخت آن هستند گواه این مدعا مالیاتی است که از حقوق بگیران حداقلی ستانده می شود و از طرفی بسیاری از بنگاه های بزرگ اقتصادی با توجیهات صد من یک غاز ! یک ریال هم نمی پردازند!

وجود انواع فرار های مالیاتی در سالیان اخیر موجب شده تا دولت با صراحت به حسابهای شخصی افراد معمولی دست یافته و با احتساب ارقامی که در برخی حساب ها جابجا می شوند آنها را مشمول مالیات گرداند اما اینکه هر حساب شخصی که مبلغ قابل توجهی در آن جابجا شد باید مشمول مالیات گردد پرسشی است که سیستم مالیاتی کشور باید در آن دقت نموده و پاسخ قانع کننده ای بدهد!

یکی از انواع این حساب ها مربوط است به خانواده هایی که در این سال های سخت اقتصادی به کمک هم آمده و حسب آموزه ارزشمند دینی مبنی بر تعاون در کارهای خیر به کمک همدیگر و نیازمندان شتافته اند

با اوضاعی که در سال های گذشته نظام بانکی کشور بوجود آورده و برای پرداخت شندر غاز وام ملت را به سختی های زیاد مبتلا کرده چند سالی است که ایرانیان نوعدوست به یاری همدیگر شتافته و با تشکیل صندوق های خانوادگی و پرداخت وام هایی به شکل قرض الحسنه باری از دوش اقوام و آشنایان برداشته اند.

بحمد الله در این حوزه با کمترین چالش و درگیری مواجه بوده ایم و کارهای بعضا ارزشمندی با همان اندک اندوخته ها صورت گرفته بطوری که در هر طایفه و فامیل یکی دو نفر پیشگام جمع آوری این مبالغ و پرداخت آن به دیگران شده اند و مهمتر از همه اینکه در چنین صندوق هایی بهیچ وجه خبر از بروکراسی و کاغذ بازی رایج نبوده است

اخیرا شنیده ام برخی از این افراد نیک اندیش از بیم سیستم مالیاتی و ایضا قطع یارانه هایشان! درصدد تعطیل کردن این صندوق ها بر آمده اند در حالی که این ارقام هیچ ارتباطی به درآمد صاحبان حساب ها نداشته و ندارد اما واهمه گیر دادن به این حساب ها علتی برای ترک کار خیر شده است !

این روزها اما این صندوق ها که نمونه بارز تعاون و همدلی و مساعدت به همنوع هستند به نوعی در معرض خطر تعطیلی قرار گرفته اند و چون جایی ثبت و ضبط هم نشده اند تفهیم این مطلب که مبالغ موجود در آن ها حق الناس بوده و متعلق به جمعی از مردم می باشد کمی سخت شده است و باید گفت سیستم مالیاتی چنانچه به تعبیر عوام به این حسابها گیر داده و از آن مطالبه مالیات نماید اقدام به مختل کردن امور خیریه ای کرده است که مردم با همت خویش و بدون اتکا به حاکمیت در آن سهیم شده اند.

بنابراین شایسته است تدبیری اتخاذ شده تا این راه ناصواب گشوده نگردد و بانک ها نیز با شناختی که از صاحبان این گونه حساب ها دارند به کمک مردم آمده و مانع از بر زمین ماندن و تعطیلی این سنت حسنه شوند.

بازهم تاکید می کنم این صندوق ها در سالیان اخیر کمک شایانی به حل مشکلات طبقات کم درآمد جامعه کرده اند پس باید در بقا و تقویت آنها سنگ تمام گذاشت!

payamgooyesemnan