یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

با ادعای پیشرفت مردم را عصبانی نکنید!!

قریب به یک‌سال‌ونیم قبل در بیست‌وهشتم خرداد ۱۴۰۰ جناب آقای رئیسی پیروز عرصۀ انتخابات دورۀ سیزدهم ریاست‌جمهوری شد و این در حالی بود که شوربختانه فقط حدود ۴۸درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کرده بودند که این در تاریخ جمهوری اسلامی بی‌سابقه بود؛ البته در میان همین شرکت‌کننده‌ها تعداد زیادی رأی باطله داده بودند که آن هم سابقه نداشت. آن روزها نسبت به سالیان قبل اقتصاد کشورمان حال و روز خوبی نداشت؛ لذا وعدۀ همۀ کاندیداها این بود که وضعیت اقتصاد و معیشت مردم را اصلاح خواهند کرد و انتقاد آنان این بود که دولت دوازدهم در این زمینه کوتاهی کرده و به‌ویژه با پرداخت ارز ۴۲۰۰تومانی برای کالاهای اساسی، موجب ایجاد رانت و اختلاس و سوءاستفادۀ عده‌ای شده است؛ به‌طوری‌که آقای دکتر محسن رضایی می‌گفت من تحصیلکردۀ اقتصاد هستم و در صورت موفقیت، ارزش پول ملی یعنی ریال را به رتبۀ سوم جهان بعد از دلار و یورو خواهم رساند؛ ولی عملاً مشاهده می‌شود یکی از بی‌ارزش‌ترین پول‌های کشورهای دنیا پول ملی ماست.

در اینجا بد نیست به اوایل انقلاب اشاره‌ای کنیم که علی‌رغم جنگ و مشکلات عدیدۀ دیگر، لااقل تا ده سال اول، کالاهای اساسی کشور با همان دلار هفت تومان وارد کشور می‌شد و دلار در بازار آزاد، با ۴۰درصد افزایش، تا ده تومان خریدوفروش می‌شد تا اینکه قیمت دلار سیر صعودی محسوسی پیدا کرد و با جهشی ناگهانی در سال ۱۳۷۰ به ۱۴۲ تومان و در سال ۱۳۸۹ به ۱۱۰۰ تومان رسید و در مقطعی در دولت دوازدهم به سی‌هزار تومان هم رسیده بود؛ لذا چشم امید همۀ مردم کشورمان به وعده‌های دولت آقای رئیسی بود؛ چون از یک سو دولت و مجلس و قوۀ قضاییه همسو بودند، از سوی دیگر تقریباً اکثر کاندیداهای ریاست جمهوری که وعدۀ اصلاح اقتصاد کشور را داده بودند، به‌نوعی با دولت جدید همکاری داشتند. گرچه طیف گسترده‌ای از کاندیداها موسوم به اصلاح‌طلب را احراز صلاحیت نکردند، آن تعداد اصولگرا که تأیید صلاحیت شدند، هم‌اکنون همکار و یار و یاور دولت سیزدهم هستند؛ لذا بدیهی است برای مردم پذیرفتنی نباشد که هم‌اکنون ارزش پول کشورمان در پایین‌ترین سطح خود در طول ۴۳ سال انقلاب اسلامی و دلار بیش از ۳۶هزار تومان باشد.

سال‌های قبل دولتمردان و برخی از افراد صاحب تریبون گرانی دلار را دلیل بر گرانی کالاهای داخلی نمی‌دانستند؛ ولی بعدها معلوم شد گرانی دلار حتی روی سیب‌زمینی و پیاز مردم هم اثر می‌گذارد؛ کما اینکه روی ارزش پول‌های خارجی دیگر، از یوروی اروپا گرفته تا دینار عراق و ریال عربستان سعودی و خلاصه همۀ پول‌های خارجی اثر مستقیم دارد و این پول ملی مردم نگون‌بخت ماست که روزبه‌روز بی‌ارزش می‌شود و مردم ما مجبورند همه‌چیز را گران بخرند. به‌هرحال مردم نجیب به‌علت تعلق خاطر به کشورشان و اینکه دنبال آرامش‌اند، با هر شرایط اقتصادی خود را وفق می‌دهند و حساب ناکارآمدی برخی از مسئولان را از حساب اصل نظام جمهوری اسلامی که حاصل خون هزاران شهید است، جدا می‌کنند. از طرفی حاضر نیستند این ناکارآمدی‌ها را به‌راحتی بپذیرند به‌طوری‌که دولتمردان مردم را بی‌اطلاع فرض کنند و این‌همه گرانی و مشکلات اقتصادی را پیشرفت خود قلمداد کرده و سر مردم منت بگذارند و وانمود کنند دشمنان ما به‌خاطر همین پیشرفت‌های روزافزون است که باعث اعتراض و اغتشاش عده‌ای فریب‌خورده شده‌اند.

در اینجا به دولتمردان دورۀ سیزدهم باید گفت شما اگر هم در ماه‌های اولِ قبول مسئولیت خود، همۀ گناهان را بر گردن دولت قبلی انداختید، اکنون دیگر پذیرفته نیست که به‌طور غیرواقعی از پیشرفت و توسعۀ کشور صحبت کنید؛ چه، این‌گونه سخن‌گفتن به زیان شماست. وقتی مردم ما روزانه با گرانی بی‌حد دست‌به‌گریبان هستند، وقتی بسیاری از پروژه‌های نیمه‌کاره در همین استان خودمان تمام نشده‌اند، وقتی دیگر بحث انتقال آب به استان علی‌رغم نباریدن نزولات آسمانی به بوتۀ فراموشی سپرده شده است، وقتی که بسیاری از اقشار حقوق‌بگیر و بازنشسته با آبروداری فقط توانایی سیرکردن شکم خود را دارند و هیچ‌گونه گشایشی در روند زندگی خود مشاهده نمی‌کنند، بدیهی است که صحبت از پیشرفت باعث عصبانیت عده‌ای خواهد شد و اینجاست که دشمنان این مرزوبوم از عصبانیت مردم سوء‌استفاده خواهند کرد و باعث اغتشاش و ناآرامی خواهند شد.

payamgooyesemnan