ترجیح منافع شخصی بر ملی، مصیبتی که پایان ندارد!

یادداشت روز به قلم جواد میرحاج؛

ترجیح منافع شخصی بر ملی، مصیبتی که پایان ندارد!

منافع ملی موضوعی است که طی سی چهل سال گذشته هیچگاه به یک تعریف واحد در کشور نرسیده وهر قوم وجمعیتی به فراخور مذاق خود از ان بهره برده اند
اما قطعا منفعت یک ملت  به وسعت وگسترش  اکثر  مردم   همان کشور بستگی داشته وباید بر همان اساس تعریف شود

با یکی از دوستان در مورد ضرورت تغییر در رفتار فردی واجتماعی جامعه گفتگو میکردیم
ان دوست معتقد بود که با اوضاع جاری جامعه تقریبا هیچ امیدی به اصلاح امور نیست!
این روزها حرف از نا امیدی ویاس بوفور درجریان است واینکه تشکلهای نیم بند موجود در امر مطالبه گری کاری از پیش نخواهند برد!
واقعیت هم تقریبا همین است وبسیاری از موثران ودلسوزان جامعه خود را در برزخی نامعلوم رها شده می پندارند
اسیب شناسان ومتخصصان دلایل عمده ای برای این بحران برشمرده اند
اما شاید انچه که علت العلل این گرفتاری است وکمتر بدان توجه میشود  همان تراژدی ترجیح منافع شخصی بر منافع ملی است!

متاسفانه سالهاست که هر دولت وهر جناحی که بر اداره امور کشور غالب میشود نهایت سعی وتلاشش کسب رضایت حد اقلی اطرافیان است وبس!

اگر چه این معضل ریشه در فرهنگ واداب ورسوم ملت دارد اما در مقاطعی مانند زمان جنگ با عراق  این رفتار کم رنگ شده بود وبسیاری از کسانی که در جبهه های نبرد فعال بودند همواره منافع جمع را ترجیح داده تا جایی که اغلب گران بها ترین دارایی خود  یعنی جان خود را بر سر این ارمان میگذاشتند

اما با پایان جنگ ومزه کردن چرب وشیرین دنیا این ارزش بزرگ انسانی بارامی از جامعه رخت بربست وهر کس وهر گروهی تمام هم وغمشان را معطوف همفکران ودارو دسته خودشان کردند!

خلا تشکلهای قوی واحزاب پایدار مردمی به این مشکل دامن زد واز انجا که هیچ کس در قبال رفتار واعمالش به اجتماع پاسخگو نبود شد ان مصیبتی که امروز گرفتارش شده ایم

برخی از نظریه پردازان شیوع این رنج را به حکومت نسبت داده وبر این باورندکه الناس علی دین ملوکهم!

شاید این نظر تا حد زیادی درست باشد اما باید بپذیریم که حکومتها معمولا معدلی از رفتار مردمند و دوام وبقای رفتارشان به احاد جامعه مربوط است!
برخی دیگر از اندیشمندان می گویند از انجا که مردم طی سالهای گذشته از انتخاب صالحان وشایستگان محروم بوده اند این بلیه بر ما عارض شده است  ! این عقیده هم تا حدودی مورد قبول است اما باید بپذیریم که در محدود مواردی هم که ملت به زغم خود انتخاب درستی داشتند باز هم مشکل حل نشد گواه مدعا انجاست که وقتی در حضوری بی نظیر حدود بیست وچهار میلیون نفر به فردی رای داده ومنتظر تغییر ماندند باز هم اش همان شد وکاسه همان!
اینجاست که باید پی ببریم عدم ترجیح منافع ملت بر منفعت عده ای خاص وکوتاه امدن در مقابل خواسته های اقلیتی جامعه را به سمتی برد که در انتخابات اخیر بیش از پنجاه درصد مردم به یقین نرسیده وامیدی به بهبود نمی دیدند واین روزها با اوضاع جاری وتورم ساعت افزون! در کشور انها هم که با امید رای دادند به کویر یاس رانده میشوند!
با همه این اوضاع اما سکوت مسولان ودر راس رییس جمهور منتخب برای انان که امیدی داشتند بسیار دردناک شده است
شتاب غیر قابل مهار قیمتها در همه جا وعدم واکنشی جدی حد اقل درحرف! این سوال را در ذهن ملت تقویت میکند که نکند این دولت و رییسش هم درحال ترجیح منافع خاص بر عام هستند!
به عقیده بنده این روزها  ضرورت صداقت وبیان واقعیت های جامعه به مردم از هر چیزی مهمتر است ولو به قیمت از دست رفتن اعتبار کاذب دولتیان نزد ملت باشد
ترجیح منافع اکثریت بر اقلیت امروز باید بوضوح در کلام ورفتار دولت مردان متبلور شود
پناه بردن به حاشیه امنی که هیچ خطری مسولان ودست اندر کاران را تهدید نکند! ریشخند به امید ملت برای تغییر است!
کاش رییس جمهور محترم طی سخنانی شفاف با مردم عمق واقعیت جامعه را تبیین نماید چرا که روزها وماهها بزودی می گذرند و عدم تغییری اساسی برای مردم باز هم ترجیح منافع شخصی بر انتفاع ملی  خواهد بود
اینکه تا کی وچه زمانی دکتر پزشکیان بنا دارد زمان بخرد پرسشی اساسی در ذهن همه کسانی است که با رای به وی انتطار اصلاح امور داشته اند

لازم به ذکر است عافیت طلبی ودرپی منافع حد اقلی بودن این روزها در جای جای کشور خود را بوضوح نمایش میدهد وهر کدام از دست اندر کاران به سهم خود مسول خواهند بود!
بروز وظهور این واقعیت این روزها در اغلب ستاد هایی که مدعی حمایت از پزشکیان بوده اند در جای جای کشور به وضوح عیان است واین یعنی انتصاب برخی از فعالان ستادی در پستهای کلیدی ودیگر هیج!
نمیدام شاید خدای ناخواسته بروز جنگی دیگر ملت ومسولان را به تعریف واحدی از منافع ملی برساند!!

payamgooyesemnan