چگونه خواب دشمن تعبیر نگردد!!

یادداشت روز به قلم سید رضا هاشمی؛

چگونه خواب دشمن تعبیر نگردد!!

بازیگران عرصه سیاست همین که به قدرت می رسند و صاحب حشمت و جایگاه می شوند و با تمسک و توسل به قدرت و پول و سرمایه و نفت و منابع خدادادی کم کم خود را در سپهر سیاسی ایران مطلقه می بینند و این جایگاه آنچنان موجب فریب می شود که از همفکری و مشاوره دانش آموختگان سیاست کمتر بهره می برند و فضای سیاسی کشور را از حیث داخلی بی نیاز از رفاه اجتماعی و اقتصادی و حتی آزادی های مدنی می بینند و با انتصابات افرادی از گروه‌های متعهد به خود، سنگر علم و تخصص را در فضای اداری کشور خالی می کنند و ناگهان با یک نسیم و شاید باد و شاید یک طوفان خارجی، به چه کنم چه کنم می افتند و آنجاست که به خیرات و مبرات و خوبی ها و امتیازات همراهی عموم مردم پی می برند و اگر از این طوفان گذر کنند، محتمل است که باز هم مبنای عبور از طوفان را درایت سیاسی خود تلقی کنند و آن را مرتبط با عوامل دیگر ندانند؛ اما پر واضح است امروزه طوفان ها هشدار دهنده هستند تا حاکمان به ملتشان دلبستگی طرفینی بیابند تا در طوفان دیگری با تکیه بر دیوار محکم حمایت مردمی و اعتماد عمومی ناشی از آن عبور از طوفان داخلی و خارجی سهل تر گردد.

شاید در ادوار گذشته کسی فکر می‌کرد حکومت کردن بر ایران که کاری ندارد، نفت می‌فروشی و منابع طبیعی را بهره برداری می کنی و پول آن را صرف کشور و مردم  می کنی و یک چیزی هم برای هزینه‌های عامه می‌گذاری و تمام.

اصلا با وجود پول نفت، حکومت کردن کار سهل و آسانی است؛ ولی امروزه شاهد هستید که حکومت کردن با طوفان‌های ترامپ و اسراییل و عربستان و امارات و روسیه و اکراین و افغانستان و …. خیلی هم راحت نیست و حتی برای تولید روزانه‌ی همان نفت هم، باید تکنولوژی ات را بروز می کردی و برای فروش همان نفت، باید به بازار و تحریم کشورها و هزار مسئله دیگر می اندیشیدی. رقابت تجاری همراه با نگاه اقتصادی و سیاسی و عموما رقابت‌ها همیشه رفاقت گونه نیست و کشورهایی که از شعار مرگ بر ما خلاصی نداشتند، مشغول بودند و هستند که برای از پا در آوردنت هزار گونه نقشه بکشند.

حکمرانی در ایران در هیچ مقطعی از تاریخ ساده نبوده و نیست؛ بماند که در عصر فراتکنولوژی ‌که بسیار سخت تر هم خواهد بود!

حال حاکمان می بینند که حکومت بر مردم یک علم و یک تخصص بسیار ظریف و دقیق است و نمی توان آن بالا نشست و فقط فرمان داد.

دیدید که حکمرانی اصلا اینجور نیست که از بیرون دیده می‌شود.

و اصلا حکومت کردن روشن و شفاف نیست که همه نهادهای نظام حکمرانی را نظامی کنی و به کسانی که دلسوزانه نقدی کنند، هیچ شغلی ندهی یا با انتصابشان حتی در مشاغل دون پایه هم مخالفت کنید.

درون حکومت و در سرسلسله قدرت نظامی و مالی و اشراف بر نفت و منابع طبیعی و صاحب زر و زور  که هستی متملقان نمی گذارند که بفهمی چرا یک عده زیادی خوشحال و سیر هستند و چرا یک عده زیادی نگران و گرسنه و فقیر و تو فقط خود را نزدیک قله می بینی.

دانستن حاکم از فقر و نداری ملت برای ارزش دادن به حکومت کافی نیست؛ بلکه به درایت و افعال حاکم برای زدودن فقر و بدبختی ملت باید ارزش و اعتبار داد. هر چه قدر مشکلات بیشتر باشد، نشان از بی کفایتی حکومت دارد و این مختص ایران نیست؛ بلکه همه جهان ملاک ارزش و اعتبار حاکم سربلندی ملت و رفاه اجتماعی و سیاسی و اقتصادی امت است. حال تجربه نشان داده که در درون آنان که زیادی خوشحالند و کنارت هستند، تعداد زیادی از آنها همانند کسانی که کیهان به دستشان دادی، خیلی مزخرفند و درون آنان که گرسنه اند و نگران نسل ایران هستند، یک عده‌ی زیادی خاص و خالص و به درد بخورند؛ تشخیص این‌ها دو گروه کار ساده‌ای نیست! باید زیرک باشی؛ از بالا به پایین بیایی؛ با مردم بازار زندگی کنی و هر وقت که توازن قدرتت به‌هم بخورد، می بینی آدمهای دور و برت چقدر سست عنصرند و بعد ببینی پایه‌های حکمرانی ات روی هوا معلق است.

قبل از هر حادثه بیرونی و درونی در سیستم حکومت و حکمرانی، فکر می‌کنی آب همیشه همین‌گونه زلال و شفاف میماند و تو می‌توانی از آن بالا سیاه و سفید و درشت و ریز ریگهای کف رودخانه را ببینی. اما نه، یک عده بهتر از تو این را میدانند.

می‌دانند برای صید کردن ماهی‌های درشت تر باید آب رودخانه را گل آلود کرد و گل‌آلود کردن آبها کار سختی نیست!

مخصوصا اگر این عده خارجی باشند و از روسیه و آمریکا خط بگیرند. در حکمرانی در هر دوره ریاست جمهوری یک عده خودشان را به حاکم نزدیک‌تر می‌کنند و به ظاهر و از نگاه خیرخواهانه زیر پای عده ای کثیر از مردم و نخبگان را خالی می کنند؛ همان ها که اطلاعات گسترده‌تری از مال و اموال حکومت و سیاست گذاری ها و رفتارهای اجنبی دارند و بیشتر در دم و دستگاه‌های دولتی چریده‌اند و حتی صاحب نفتکش ها. و تسلط بر نفت و منابع طبیعی شدند و راز و رمز منفعت طلبی در سرزمین‌های نفت‌خیز را خوب دانسته‌اند!

payamgooyesemnan