تحلیل روز؛

بیانیه دیگری از شورای ائتلاف نیروهای انقلاب؛ بادبان ها در جهت باد !!!

پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم و در فرآیند انتخاب استاندار سمنان، احزاب اصولگرا و انقلابی که بشدت پیگیر انتصاب استانداری همسو با خود بودند، پس از اینکه زمزمه‌های آمدن سیدمحمدرضا هاشمی با استان سمنان به راه افتاد، در بیانیه ای شدید الحن انتخاب هاشمی به عنوان استاندار سمنان را محکوم نمودند و از دولت خواسته بودند تا احیاناً با انتخاب استاندارانی ناکارآمد، غیرانقلابی یا با انتخاب افرادی که در دولت غربگرا و اشرافی روحانی مسؤولیت سیاسی داشته‌اند موجب مایوس شدن مردم استان نشوند.

تنها پس از چند روز از انتشار این بیانیه سید محمدرضاهاشمی به عنوان استاندار سمنان انتخاب و معارفه شد، معارفه‌ای که در آن برخی از افراد وابسته به احزاب و گروه‌های اصولگرا و انقلابی و بخصوص پدرخوانده‌ها، که چند روز قبل از انتصاب هاشمی بیانیه تند و تخریبی علیه وی صادر نمودند در سالن و حتی در ردیف‌های اول حضور داشتند.

مجددا پس از انجام مراسم معارفه، امروز بار دیگر شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در بیانیه‌ای دیگر خطاب به هاشمی استاندار سمنان از نهایت همکاری با وی خبر دادند و در بیانیه صریحا به بکارگیری نیروهای انقلابی به صحنه مدیریت استان تاکید داشتند.

حال توجه به چند نکته خالی از لطف نیست، اول اینکه این جمع حدودا ۳۰ نفره که خود را انقلابی و معتقد به اصول می‌دانند و از جریان انتخابات مجلس سعی در تعیین تکلیف برای کل استان داشتند، با صدور بیانیه اول (محکوم کردن بکارگیری استانداری که در دولت روحانی مسئولیت داشته) نشان دادند که از حداقل درک سیاسی محروم‌اند و بوضوح مشخص شد که سطح تحلیل و برنامه‌ریزی‌هایشان چقدر ضعیف و غیرقابل اعتماد است.

دوم اینکه وقتی یک جریان سیاسی (شما بخوانید گروه بیست و چند نفره) در کمتر از ۷۲ ساعت اینگونه و با این سرعت تغییر جهت می‌دهند، و بادبان‌ها را در جهت باد تنظیم می‌کنند، چگونه باید به این افراد اطمینان کرد و مسئولیت های خطیر را به آن ها سپرد؟ از کجا معلوم با تغییر بعدی جهت باد با همین سرعت، به سمت دیگری گردش نکنند؟ آیا این افراد قابل اعتمادند؟

سوم اینکه آیا می‌توانیم باور کنیم که این افراد که نه قدرت تحلیل دارند و نه شجاعت و جسارت ماندن روی نظرت‌شان، آن‌هم نظراتی که بوضوح و صراحت در رسانه‌های عمومی مطرح نمودند، تشنگان خدمت‌اند که به استاندار امر به بکارگیری دوستان و رفقایشان را می‌کنند؟ یا اینکه بدنبال سهم‌شان می‌گردند؟

بقول مرحوم خسرو شکیبایی  “اما تو باور نکن…”

payamgooyesemnan