یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

وفای به عهد، اساس زندگی دسته‌جمعی

اخیراً رئیس‌جمهور کشورمان در جمع بسیجیان دفتر نهاد ریاست‌جمهوری به‌طور ضمنی اشاره کردند اقتصاد کشور رو به گشایش است و وضعیت رو به بهبودی می‌رود. هرچند امیدداشتن یکی از صفات نیک ابنای بشر است و ناامید از درگاه خدا شیطان است، باید بدانیم که تحقق آرزوهای دنیوی به توانمندی و میزان تلاش ما بستگی دارد؛ بنابراین، امید به رحمت و عنایت خداوند باید با تلاش و فراهم‌کردن زمینۀ آن توأم باشد.

از سویی، توکل به خداوند به ما کمک می‌کند مراحل زندگی را با توان و امید بیشتری طی کنیم؛ لذا در کنار امیدواربودن و توکل به درگاه باری‌تعالی، باید زمینۀ مناسب برای دسترسی به زندگی خوب فراهم باشد. از سوی دیگر، وعده‌دادن به‌مثابۀ ادای نذر است و هیچ کفاره‌ای جای خلف وعده را نمی‌گیرد. هیچ‌یک از فرایض الهی به اهمیت وفای به عهد نیست و وفای به عهد به دین و مرام خاصی تعلق ندارد؛ لذا هرکس به‌واسطۀ انسان‌بودنش باید به وفای به عهد پایبند باشد؛ چه، احترام به پیمان و لزوم عمل به آن ریشۀ فطری دارد. خداوند در قرآن مجید دستور می‌دهد پیوسته به عهد و پیمان خود وفادار باشید و باید بدانیم همۀ ما در برابر خداوند سبحان مسئولیم.

ما مردم ایران عادت کرده‌ایم شاهد این باشیم که در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری و نمایندگی مجلس و حتی شورای شهر، همه خود را برای ادارۀ کشور دارای صلاحیت می‌دانند و به مردم وعده‌ها می‌دهند که البته انتخابات اخیر نیز از این قاعده مستثنا نبوده است و جالب اینکه در این دوره به‌جز رئیس‌جمهور، برخی از آنانی که در مسندهای مختلف زمام امور را به دست گرفته‌اند، از معاون اقتصادی رئیس‌جمهور گرفته تا رئیس بنیاد شهید و ایثارگران، از شهرداری تهران گرفته تا عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، همه برای بهبود وضعیت معیشت مردم، از بهبود وضعیت بورس گرفته تا مهار تورم وعده‌ها دادند.

هم‌اکنون قریب چهارده ماه از انتخابات گذشته و هرچند ارزیابی بر عملکرد افراد منتخب زود است، به نظر می‌رسد که دولت آقای رئیسی تئوری اقتصادی مشخصی ارائه نکرده و نه‌تنها وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم رو به بهبود نیست، بلکه قیمت اکثر کالاهای مصرفی مردم افزایش یافته و مردم روزبه‌روز بیشتر باید با گرانی دست‌وپنجه نرم کنند؛ برای مثال می‌توان به افزایش قیمت برخی از کالاها در این مدت کوتاه اشاره کرد: قیمت خودروی پراید از ۱۳۶میلیون تومان به ۱۷۰میلیون تومان، قیمت یک سکه بهار آزادی از ۱۰میلیون تومان به ۱۲میلیون تومان و قیمت هر دلار از ۲۳هزار تومان به ۲۸هزار تومان رسیده و تقریباً به همین نسبت همۀ کالاها گران‌تر شده‌اند؛ از مرغ و تخم‌مرغ گرفته تا قند و شکر، از برنج گرفته تا سیب‌زمینی و خلاصه بسیاری از کالاها حداقل ۳۰درصد افزایش قیمت داشته‌اند و این در حالی است که قرار بود دولت قیمت‌ها را تثبیت کرده و حتی ارزان‌تر در اختیار مردم قرار دهد؛ به‌طوری‌که گفته شده بود قیمت لبنیات به نصف تقلیل پیدا خواهد کرد که همین وعده هم عملی نشد.

شوربختانه به نظر می‌رسد دولتمردان جدید به‌ویژه آنانی که در جایگاه اقتصادی قرار گرفته‌اند، توان کافی برای عبور از بحران گرانی و تنگناهای معیشتی را ندارند و هم‌اکنون به‌جای کاهش قیمت، مصرف بسیاری از کالاهای اساسی مردم به‌ویژه مواد پروتئینی و لبنیاتی، تقریباً به نصف تقلیل پیدا کرده است؛ البته در این مدت، شعارهای بسیار زیبایی به گوش مردم رسیده؛ برای مثال، «کشاورزی ایران توان تأمین و ادارۀ ۷۰۰میلیون نفر جمعیت را دارد» یا «هر سال یک‌میلیون نفر صاحب خانه خواهند شد» و… .

در پایان، از دولت محترم تقاضا می‌شود اول آنکه همۀ دولتمردان باهم هماهنگ باشند و جزیره‌ای عمل نکنند؛ دوم آنکه همه‌شان دغدغۀ معیشت مردم را داشته باشند و برای بهترشدن وضع مردم شبانه‌روزی تلاش کنند و سوم آنکه در برابر مشکل خشک‌سالی که دامن اکثر نقاط کشور را گرفته، اقدام عاجل نمایند و حال که رئیس‌جمهور محترم اظهار خشنودی کرده‌اند که هم‌اکنون بیشتر از قبل نفت می‌فروشیم، با حاصل فروش نفت هرچند به‌شکل تهاتری، به زندگی مردم نگون‌بخت اعم از حقوق‌بگیران و بازنشستگان توجه بیشتری کنند و سکان‌داران فعلی که مردم بعد از فضل و کرم خداوند سبحان به عملکرد آنان امید دارند، به‌جای دادن وعده‌های جورواجور، در پی حل بحران‌های جورواجور باشند؛ از گرانی و تورم گرفته تا خشک‌سالی و کم‌آبی و از هوای آلودۀ کلان‌شهرها گرفته تا بیکاری و سرگردانی جوانان این مرز و بوم. حال که قرار است اقتصاد و معیشت مردم را به تحریم گره نزنید، لااقل نگذارید تورم و گرانی مثل اسب سرکش بتازد و اجازه دهید مردم با ثبات قیمت‌ها، تکلیف خود را بدانند.

نویسنده : ایوالقاسم کواکبیان

payamgooyesemnan