گزارش خبری روز؛

چرخ ویلچر معلولان در چاله وعده‌ مسئولان

مناسب‌سازی معابر شهری برای معلولان یکی از خواسته‌های دیرینه آنهاست؛ اما شهرهای سمنان بالأخره کِی برای معلولان مناسب می‌شود؟

معلولان در جریان زندگی روزمره با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند که یکی از آنها دردسرهای حضور در جامعه و اماکن مختلف است.

در این بین مناسب‌سازی معابر و اماکن مختلف زمینه را برای حضور معلولان در جامعه فراهم کرده و مشکلات روزمره آنها را کاهش می‌دهد و می‌تواند در زمینه خودکفایی و بازگرداندن آنها به زندگی نقش مؤثری داشته باشد.

استان سمنان از لحاظ مناسب سازی شهری برای استفاده معلولان در رتبه یازدهم کشور قرار دارد که نشان می‌دهد در این مسیر اقدامات بسیاری باید انجام داد.

استان سمنان هشت شهرستان و ۲۰ شهر دارد اما در آخرین شاخص مناسب سازی شهری بین ۳۱ استان کشور به لحاظ شاخص‌های مورد نیاز معلولان اعم از نابینایان و افرادی که از صندلی چرخ دار استفاده می‌کنند، حتی سالمندان رتبه متوسط یازدهم را به خود اختصاص داده است.

این رتبه در سال جاری با راه اندازی اتوبوس مخصوص معلولان در شاهرود و همچنین امکان زیرساختی برای دسترسی معلولان به مینی‌بوس های شهری در سمنان، کمی بهبود پیدا کرد اما در بخش‌های زیرساختی متأسفانه هنوز گام‌های اساسی باید برداشت.

رعایت و پای بندی به اجرای مناسب سازی اماکن و فضاهای عمومی از سوی شهرداری‌های استان سمنان موضوعی است که بارها از سوی مردم، سازمان‌های مردم نهاد و حتی مسئولان استان سمنان به آن اشاره می‌شود تا زمینه ساز حضور افراد دارای شرایط ویژه حتی سالمندان در جامعه شود اما علی رغم تلاش‌های صورت گرفته طی سال‌های اخیر به موفقیتی نرسیده‌ایم، برای مثال حتی یک پل عابر پیاده که معلولان استفاده کنند در کل استان سمنان وجود ندارد.

اصول و ضوابط مناسب سازی از سوی اعضای ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب سازی مطرح می‌شود اما غالباً در زمینه صورتجلسه های اداری می‌ماند و در واقع علی رغم تمام تلاش‌های بهزیستی بازهم ضمانت اجرا و الزام ندارد در نتیجه به نظر می‌رسد استانداری سمنان می‌تواند با ایجاد یک کارگروه شامل بهزیستی، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی و شهرداری دست کم در بخش ضمانت اجرای مصوبات شورای مناسب سازی مبادرت ورزد.

چندی پیش رئیس دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در دیدار با خبرنگاران اذعان داشت که سالمندی مشکل بزرگی برای استان سمنان طی سال‌های آتی خواهد بود چرا که همین حالا هم میانگین سنی و میزان سالمندی در این استان بیش از دیگر نقاط کشور است در نتیجه مناسب سازی نه تنها یک الزام برای استفاده از اماکن بلکه یک اجبار برای سال‌های آینده استان سمنان محسوب می‌شود.

با حضور میدانی در بسیاری ادارات که سالمندان باید به صورت ماهانه دست کم یک بار به آنها تردد داشته باشند مانند تأمین اجتماعی، بانک‌ها، دفاتر پیشخوان و کانون‌های بازنشستگان و… خواهیم دید که حتی رمپ های مخصوص صندلی چرخ دار یا مسیرهای بدون پله برای کسانی که مشکلات زانو دارند، در آنها وجود ندارد به عبارت دیگر ما حتی نتوانسته‌ایم مراکزی که بیشتر مورد مراجعه سالمندان بوده را مناسب سازی کنیم.

در زمینه مناسب سازی معابر و فضاهای شهری چند نکته حائز اهمیت است که در ادامه مختصراً به آنها اشاره خواهیم کرد:

یک: فرهنگ مناسب سازی؛ در واقع مناسب سازی مجموعه عوامل فیزیکی برای ارتقای توان بهره‌گیری معلولان و سالمندان و افراد کم توان از همه زیرساخت‌های شهری از تفریحگاه تا حمل و نقل و… است اما در معنای گسترده‌تر، مناسب سازی نیازمند یک بستر و بالین به مثابه فرهنگ است که بتواند جامعه را هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ معنوی آماده حضور و مشارکت بیشتر معلولان و سالمندان کند.

مناسب سازی از لحاظ فرهنگی یعنی شما بتوانید سطح فرهنگ جامعه را تا جایی بالا ببرید که نحوه تعامل معلولان و کم‌توانان در برخورد با تعاملات روزمره با کیفیت بهتری صورت گیرد از سوی دیگر این فرهنگ به ما کمک می‌کند که مردم نیز به درک بهتری از نیاز مناسب سازی بسترهای شهری برسند.

دو: مطالبه گری؛ وقتی به مناسب سازی بعد فرهنگی داده شد، نوبت آن است که مردم هم در آن مشارکت داشته باشند چرا که حالا با درک شرایط، می‌دانند که مناسب سازی یک اولویت و ضرورت برای قشر کثیری از مردم محسوب می‌شود پس این ماجرا به یک نوع مطالبه مردمی بدل می‌شود که سازمان‌های مردم نهاد، رسانه‌ها و افکار عمومی نسبت به آن واکنش نشان داده و بی تفاوت نمی‌مانند.

سه: ورود آگاهانه مسئولان؛ از دیگر مسائلی است که در مقوله مناسب سازی معابر شهری می‌بایست در کنار فرهنگ سازی و مطالبه گری قرار گیرد تا شاهد رقم خوردن مسائل مثبت در این زمینه باشیم اقدامی که با راه اندازی ناوگان حمل و نقل عمومی ویژه معلولان در استان سمنان توسط برخی شهرداری‌ها برای نخستین بار کلید خورده اما باید به مراتب بیشتر و در دیگر نقاط استان هم نمایان شود.

چهار: بروکراسی؛ سیکل اداری نامه نگاری برای برگزاری نشست شورای مناسب سازی معابر آنقدر پیچیده است و تعداد دستگاه‌های عضو در آن آنقدر زیاد هستند که شاید در سال نتوان بیش از دو الی سه مورد این شورا را در استان سمنان و در شهرستان‌ها تشکیل داد از سوی دیگر بنیاد شهید، شهرداری، فرمانداری، بهزیستی و… اعضای این شورا هستند.

از سوی دیگر بخشی اعظمی از همین دستگاه‌ها همزمان عضو شورای ترافیک هم هستند به عبارت دیگر به موازات مناسب سازی شورای ترافیکی نیز وجود دارد که در آن برای خیابان‌ها تصمیم‌گیری می‌شود. این بروکراسی سبب می‌شود تا در نشست شورای ترافیک خیابان‌ها برای ماشین‌ها طراحی شوند در شورای مناسب سازی همان خیابان‌ها برای مناسب سازی معابر ویژه معلولان! در نتیجه گاهی پیش می‌آید که شورای ترافیک یک مصوبه را می‌گذراند بدون اینکه در آن مناسب سازی معلولان لحاظ شود در نتیجه باید ده‌ها نامه میادله شود تا این مصوبات مجدداً در نشستی مطرح شوند.

پنج: درک متقابل و تشریک مساعی؛ نیاز جامعه معلول و سالمند در سراسر استان سمنان که قشر قابل توجهی نیز محسوب می‌شوند، درک متقابل از شرایط شأن است. چندی پیش یکی از معلولان که با صندلی چرخ دار تردد می‌کرد می‌پرسید آیا پیش آمده که فقط و فقط یک بار، آن هم در یک مسیر ۵۰ متری یک شهردار در استان سمنان بر روی صندلی چرخ دار نشسته و در هسته‌های مرکزی شهرهای استان تردد کند تا ببیند چه مشکلاتی داریم؟

یکی از مهمترین مشکلات معلولان که در گفتگو با آنها می‌توان دریافت این است که معابر در سطح استان سمنان همسطح نیستند و مدام پستی و بلندی و پلکان در آنها وجود دارد به عبارت دیگر شهرهای استان بر مبنای خودرو انسان‌های سالم طراحی شده و در آن معلولان جایگاهی ندارند لذا باید درک متقابلی از شرایط شأن داشت از سوی دیگر باید گفت هیچ معلولی در نشست‌های شورای مناسب سازی و نشست‌های مرتبط با این موضوع در فرمانداری‌های استان سمنان دعوت نمی‌شود تا از تجربیات خود بگوید.

شش: استفاده از فناوری؛ ششمین و آخرین موضوعی که در مقوله مناسب سازی زیرساخت‌های شهری می‌تواند مهم قلمداد شود استفاده از فناوری است برای مثال فناوری جک‌هایی که بتواند صندلی چرخ‌دار را به درون اتوبوس شرکت وارد حمل کند یا بالابرهایی که در مقابل ادارات و بانک‌ها و.. قرار داده شود تا معلولان بتوانند از آن بالا بیایند و کارهایشان را انجام دهند. عجیب اینکه عابر بانک مناسب سازی برای معلولان دارای صندلی چرخ دار در کل استان سمنان فقط سه دستگاه عنوان می‌شود که این یک موضوع بسیار غم انگیر است.

لذا امیدواریم بتوانیم شاهد طراحی اپلیکیشن‌هایی برای معلولان در هر شرایط و مکانی که هستند باشیم تا بتوانند از خدمت شهری در سطح استان سمنان بهره مند شوند در نهایت باید گفت مناسب سازی فضاهای شهری فقط به معلولان منتهی نمی‌شود بلکه سالمندان را نیز در بر خواهد گرفت، سالمندانی که نیاز به کمک دارند تا بتوانند مانند دیگران از همه ظرفیت‌ها بهره مند شوند و یادمان نرود که سالمندان فردا، همین مسئولانی هستند که امروز باید مناسب سازی شهری را مصوب کنند.

روز جهانی معلولان می‌تواند بهانه‌ای برای رسیدگی به مشکلات این قشر در جامعه و یادآوری محدودیت‌های آنها برای حضور در جامعه باشد، این روز فرصتی است تا صدای آنها را بشنویم.

۱۲ آذر مصادف با روز جهانی معلولان است؛ یک روز مانند همه روزهای مناسبتی که گوشه‌ای از تقویم تنها جایی است که آنها را در قلب خود جای داده و هیچ‌گاه فراموش نمی‌کند، اما ما طبق عادت فقط بر اساس همین مناسبت‌ها و در حد برگزاری یک همایش، جشن، چند برنامه و یا یک گزارش به سراغش می‌رویم غافل از اینکه جامعه هدف این مناسبت همیشه با آن زندگی می‌کنند و با زندگی روزمره‌شان عجین است، شاید لازم باشد بیشتر از همه‌ مناسبت‌ها به آن بپردازیم چراکه نمی‌توان نابینا، ناشنوا یا سوار بر ویلچر بود و تنها یک روز در سال به معلولیت فکر کرد.

ناشنوایان به دنبال گوش شنوای مسئولان

الهام شاه حسینی، نخبه ناشنوای سمنانی با اشاره به اینکه در جامعه باید زمینه اشتغال معلولین فراهم شود گفت: اگر افراد جامعه بپذیرند معلولیت نقص نیست بسیاری از مشکلات ناشنوایان حل می شود.

وی با توجه به کم توجهی مسئولین نسبت به اشتغال معلولین بیان کرد: ما ناشنوایان هم حق اشتغال داریم ولی متاسفانه برایمان جای اشتغالی را باز نگذاشته اند و با گذاشتن آزمونهای استخدامی راه را برای ما بسته اند.

نخبه ناشنوای سمنانی با اشاره به اینکه افراد عادی همه جا می‌توانند مشغول کار شوند،  گفت:  این معلولین هستند که بایستی برای اشتغال آنها فکری شود و سازمانی مانند بهزیستی باید این افراد را در اولویت‌های کاری خود قرار دهد.

شاه حسینی در خاتمه افزود: امیدواریم سازمان بهزیستی و مسئولین بتوانند برای اشتغال زایی معلولین چاره ای بیندیشد.

چرخ ویلچر معلولان در چاله وعده‌ مسئولان

ندا غایبی، قهرمان کشور در رشته بوچیا با اشاره به اینکه معلولیت ناتوانی نیست بلکه هنر دست یافتن به توانایی هاست گفت: ما معلولان پرتوانیم و اگر شماها بخواهید ما می توانیم.

غایبی با اشاره به اینکه معلولیت محدودیت نیست، افزود: دیدن افرادی که وضعیتی مشابه من را دارند و در اجتماع موفق هستند به من انگیزه ای برای تلاش بیشتر می‌دهد.

این معلول موفق بیان داشت: مـتأسفانه معلولان نمی‌توانند با فرزندان و خانواده هایشان در جامعه و شهرها تردد کنند چرا که پارک‌ها، سینماها، رستوران‌ها، مساجد و شهرهای بازی به هیچ وجه مناسب سازی نشده‌اند.

به گفته وی، مشکلات معلولان فراتر از شغل، مستمری و مناسب سازی معابر است چرا که مهمترین مشکل فرد معلول نگاه جامعه به آنها است.

این معلول موفق با توجه به شعار ” ما پرتوانیم و اگر بخواهیم می توانیم ”  گفت: اشتغال برای معلولین با اشتعال مسئولین محقق خواهد شد.

مریم عرب، معلم روشندلی سمنانی با تاکید به اینکه مسئولین بحث اشتغال و ازدواج معلولین را جدی بگیرند، بیان کرد: باید در زمینه اشتغال خیلی به فکر نابینایان باشند که اگر ازدواج هم نکردند بتوانند از عهده زندگی خود برآیند.

وی در ادامه افزود: وقتی ازدواج و اشتغال حل شد روی مسکن بعد از آن کار کنند و در طول سال باید به فکر معلولین و نابینایان باشند نه فقط روزشان.

عرب با بیان اینکه بهزیستی برای مسکن من کاری نکردند، گفت: بهزیستی می گوید بودجه نداریم و محدود کار می کنند.

این معلم روشندل در ادامه افزود: بهزیستی برای شغلم فقط یک نامه ای که بتوانم از سهمیه معلولی خود استفاده کنم دادند و بیشتر خودم پیگیر کارهایم بودم.

این تنها حرف دل تعدادی از معلولان بود که ابراز کردند، روشن است که در حد یک گزارش نمی‌توانیم تمام انواع معلولیت‌ها و مشکلات افراد مبتلا به آنها را بازگو کنیم اما اگر بخواهیم آنها را از گوشه‌گیری درآورده و آغوش جامعه را به سویشان باز کنیم همین درد‌دل‌ها کافی است، کافی است به عنوان یک مقام مسئول یا حتی یک شهروند لحظه‌ای خود را به جای آنها بگذاریم تا با تمام وجود نیازهایشان را حس کرده و در حد توان برای رفع آنها تلاش کنیم.

ارائه خدمات به بیش از ۱۳ هزار معلول شناسایی شده در استان سمنان

مدیرکل بهزیستی استان سمنان، ضمن گرامیداشت هفته ملی معلولین از ۸ لغایت ۱۴ آذر ماه با شعار پیش بسوی دنیایی فراگیر، دسترس پذیر و پایدار بعد از بیماری کرونا با راهبری و مشارکت افراد دارای معلولیت ابراز داشتند : شعار هفته ملی معلولین با توجه به شرایط فعلی جهان و کشور مطرح و امید است با همراهی و همکاری درون و برون سازمانی بتوان به اهداف مطرح شده در این شعار دست یافت.

علیرضا ایزدپور، تعداد کل معلولین تحت حمایت بهزیستی را ۱۳ هزار و  ۲۶۵ نفر در قالب جسمی حرکتی چهار هزار و ۷۸۹ نفر، ذهنی دو هزار و   ۹۲۱نفر، شنوایی یک هزار و ۷۰۳ نفر، بینایی یک هزار و ۶۹۶نفر، اعصاب و روان یک هزار و ۵۳۲ نفر و صوت و گفتار ۶۲۴نفر بیان و ابراز داشتند : خدمات تخصصی به جامعه هدف تحت حمایت در معاونت توانبخشی توسط دفتر توانمندسازی معلولین، دفتر امور مراکز توانبخشی روزانه وتوانپزشکی و دفتر امور مراکز توانبخشی مراقبتی با حضور ۴ کارشناس ستادی و ۲۰ کارشناس شهرستانی در حال ارائه می باشد.

ایزدپور در تشریح خدمات دفتر توانمندسازی معلولین ارائه خدمات به ۵۰ نفر در طرح توانمندسازی معلولان و سالمندان، سه هزار و ۷۵۴ نفر بهره مند از طرح توانبخشی مبتنی بر جامعه (CBR) که توسط ۹ موسسه در سطح استان اجرایی شده است، دسترس پذیری و مناسب سازی محیط زندگی و خودرو افراد دارای معلولیت برای ۱۵۶ نفر، صدور پلاک ویژه معلولین ۶ مورد، پرداخت کمک هزینه تحصیلی دانش آموزی  به ۹۷۰ نفر، پرداخت کمک هزینه ایاب و ذهاب تعداد ۶۴۸ نفر، پرداخت حق پرستاری افراد دارای آسیب نخاعی تعداد ۳۱۴ پرونده، پرداخت کمک هزینه تشویقی دانشجوی ۳۷ دانشجو، پرداخت کمک هزینه درمان و توانبخشی مبتلایان به اختلالات متابولیکی PKU  ۲۵ نفر، تشخیص نوع و تعیین شدت معلولیت (کمیسیون های پزشکی) ۹۷۸ پرونده و نظارت بر انجمن های معلولین ۱۰ انجمن بیان داشتند.

وی دیگر دفتر ارائه دهنده خدمات تخصصی در معاونت توانبخشی بهزیستی استان را دفتر امور مراکز توانبخشی روزانه وتوانپزشکی بیان و خدمات این دفتر را نظارت بر مراکز روزانه توانبخشی معلولین به تعداد ۲۴ مرکز به تفکیک گرمسار ۲، سمنان ۱۰، دامغان  ۴ و شاهرود  ۸ مرکز اعلام و دیگر این خدمات را تأمین و واگذاری وسایل کمک توانبخشی تعداد ۹۶۵ نفر، اندام مصنوعی (ارتز و پروتز) و وسایل بهداشتی تعداد ۹۸ پرداختی، نظارت برکارگاه های حمایتی تولیدی معلولین ۳ کارگاه تولیدی حمایتی در شهرستان سمنان و ۱ کارگاه تولیدی حمایتی شاهرود، کمک به کودکان نیازمند کاشت حلزون تعداد ۶۰ مورد پرداختی، فعالیت های اجتماعی (ورزشی هنری اوقت فراغت) شرکت در جشنواره ها، فعالیت های هنری، تئاتر معلولین، نمایشگاه نقاشی و …تعداد یک هزار و ۳۵۰ نفر ابراز داشتند.

مدیرکل بهزیستی استان نظارت بر ۱۰ مراکز شبانه روزی معلولین و سالمندان به تفکیک ۲ مرکز گرمسار، ۲ مرکز سمنان، ۲ مرکز دامغان، ۳ مرکز شاهرود و یک مرکز مهدیشهر و اجرای برنامه مراقبت در منزل با رویکرد اجتماع محور در ارائه خدمات توانبخشی را از عملکرد دفتر امور مراکز توانبخشی مراقبتی اظهار و ابراز داشتند : ترخیص ۵۷ نفر در شش ماهه ابتدایی سال از مراکز شبانه روزی معلولین، نظارت بر مراکز ویزیت در منزل، اجرای برنامه حق پرستاری و مددکاری افراد دارای معلولیت در خانواده به ۵۳۰ پرونده، ارجاع  بیش از ۳۰۰نفر از معلولین جهت خدمات دندانپزشکی در سطح استان و جلب و توزیع ۲۰۰ دستگاه ویلچر جهت معلولین زیر سن ۱۸ سال از دیگر خدمات تخصصی اراه شده در دفتر امور مراکز توانبخشی مراقبتی است.

۶۰ درصد ادارات استان سمنان برای معلولان مناسب‌سازی شد

مدیرکل بهزیستی استان سمنان در ادامه گفت: ۶۰ درصد دستگاه‌های اجرایی استان بر اساس ارزیابی‌ها برای استفاده معلولان مناسب‌سازی شد.

ایزدپور افزود: استان سمنان در بین استانهای کشور در شاخص رعایت اصول مناسب‌سازی در رتبه یازدهم قرار دارد.

وی یادآور شد: استان سمنان حدود ۱۳ هزار معلول دارد که ۵ هزار نفر معلول جسمی حرکتی و ۳ هزار نفر معلول نیمه‌بینا و نابینا هستند و این‌ مساله اهمیت مناسب سازی را دوچندان می‌کند.

وی با اشاره به اینکه مناسب سازی برای حضور معلولان در جامعه یکی از مسایل اساسی است، تاکید کرد: چهار دستگاه اتوبوس شهری مناسب سازی شده در شهر سمنان در حال حاضر به افراد دارای معلولیت ارائه خدمات می کنند که نیاز است تا تقویت و ساماندهی شود.

ایزدپور گفت: قانون حمایت از افراد دارای معلولیت در سال ۱۳۸۳ تصویب و سپس در سال ۱۳۹۰ مورد بازبینی قرار گرفت.

مدیرکل بهزیستی استان سمنان بیان کرد: بیش از ۱۰ درصد از جمعیت استان بالای ۶۰ سال سن دارند که می توانند از موارد مناسب سازی در سطح جامعه بهره مند شوند.

وی با بیان اینکه مناسب سازی فقط مختص معلولان نیست و سایر افراد نیز از این مهم بهره مند خواهند شد، اضافه کرد: فرد معلول باید بتواند در هر جایی از شهر که اراده کرد، حضور یابد و خدمات دریافت کند.

مدیرکل بهزیستی استان سمنان با اشاره به برگزاری ۱۵ جلسه مناسب سازی در استان، گفت: قانون جامع حمایت از معلولین، ظرفیت های بسیار خوبی در بحث مسکن، اشتغال، مناسب سازی و حقوق شهروندی دارد که باید به بهترین نحو ممکن از آن استفاده کرد.

ایزدپور، اظهار کرد: موضوع مناسب‌سازی برای حضور معلولان در جامعه یکی از مطالب بسیار مهم و دارای اهمیت است.

یک کارشناس شهرسازی و مدرس دانشگاه نیز درباره معماری شهری می‌گوید: همه از خیابان‌ها سهم دارند درنتیجه شما وقتی می‌خواهید مسیری را طراحی کنید باید یک معلول، انسان نشسته روی ویلچر و مدارس و دانش آموزان و … را در نظر بگیرید اما ازآنجاکه شهرهای استان سمنان، شهر انسان‌محور محسوب نمی‌شود، یعنی انسان‌ها، محور طراحی شهری نیستند بلکه ماشین‌ها و خودروها و تردد آنان ملاک قرار گرفته‌اند.

محمدمهدی جلالی معتقد است: شهری که مبنایش شهر انسان‌محور نبوده نمی‌توان از آن توقع داشت مکان خوبی برای زندگی یک معلول باشد کافی است این شهرها را با سئول کره جنوبی، استکهلم سوئد مقایسه کنید تا ببینید مسیر ویژه نابینایان، مسیر ویژه دوچرخه، مسیر ویژه دانش آموزان، مسیر ویژه پیاده‌روی، مسیر ورودی مراکز خرید و این دست زیرساخت‌ها چه جایگاهی در شهرها دارند.

او راه برون‌رفت از این مشکل را ترویج زیرساخت‌های شهر انسان‌محور می‌داند و می‌گوید: باید به این نتیجه برسیم که شهرهایمان جایگاه زیستن مردم هستند، نه مانور ماشین‌ها؛ قرار است، خودروها به خدمت مردم باشند نه انسان در خدمت آنان؛ لذا باید پایه شهرسازی، انسان باشد.

علی‌رضا معصومی مدرس دانشگاه اما معتقد است برای بهسازی معابر شهری و در کل ارتقای شهر برای زندگی بهتر معلولان چیزی فراتر از شرایط پیاده‌روها و سنگ‌چین معابر نیاز است او به کرامت انسانی می‌گوید: باید فرهنگ زیست معلولان در کنار افراد جامعه با نیم‌نگاهی به بهبود و ارتقای زندگی‌شان در جامعه ما فراهم شود وگرنه زیرساخت‌ها اگر فراهم شوند بازهم تأثیر چندانی در بهبود زندگی معلولان نخواهند داشت.

معصومی معتقد است: شهرداری مجبور است برای عدم ورود موتورسیکلت‌ها به درون پیاده‌رو از آهن‌آلات مانع استفاده کند و مکانی را برای عبور ویلچر طراحی و بارنگ زرد متمایز کند اما یک نابینا باید چطور از این موانع عبور کند درنتیجه این سوال پیش می‌آید که چرا شهرداری این آهن‌آلات را بر سر راه پیاده راه قرار داده است؟ به‌واسطه اینکه هنوز فرهنگ عدم تردد در پیاده‌رو در جامعه نهادینه نشده است درنتیجه اگر تمام شهر هم سنگ‌فرش ویژه معلولان شود، ممکن است یک موتورسیکلت با ورود به پیاده‌رو به معلولی آسیب بزند.

وی بابیان اینکه بخش اعظمی از بهبود شرایط زندگی برای معلولان موضوع فرهنگی است، تأکید کرد: ما معلولان را در درون جامعه پذیرفته‌ایم و ازلحاظ عواطف و احساسات در زمره بهترین کشورهای جهان هستیم اما فقط در همین حد نه بیشتر؛ ما هیچ‌گاه نیامده‌ایم مقابل خانه‌مان را به خاطر تسهیل درآمد و شد یک نابینا مسطح کنیم همیشه به فکر خودمان بوده‌ایم که مقابل منزلمان زیباتر شود یا در هنگام رانندگی با لحظه‌ای توقف خودروی جلوتر دستمان را بر روی بوق می‌فشاریم بدون اینکه بدانیم دلیل توقفش چیست شاید معلولی در برابر خودروی او ایستاده است درنتیجه بخش اعظمی از تسهیل شرایط و زیرساخت‌ها برای معلولان در ذهن و قلب و مغز ما است. موضوع بعد اما اینکه همیشه تصمیم سازان ما از شرایط دور بوده‌اند یعنی برای معلولان ما انسان‌های سالم تصمیم می‌گیرند حال‌آنکه بهتر است سالی یک‌بار حداقل معلولان را در شورای ترافیک یا شورای بهسازی معابر شهری دعوت کرد و نظریان را خواست.

معلولان همچنان منتظرند و از مسؤولان می‌خواهند هر چه زودتر برای مناسب‌سازی معابر عمومی و اماکن پرتردد برای آنها اقدام کنند.

payamgooyesemnan