امروز پنجشنبه ۳ آبان ۱۴۰۳

رفاه و آسایش مردم اصلی‌ترین اولویت دولت

کد خبر: 4994
زمان انتشار: ۱۱ آذر ۱۴۰۰ - ۱۷:۵۴ بعد از ظهر -
157 بازدید

یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

رفاه و آسایش مردم اصلی‌ترین اولویت دولت

 

بیش از چهل سال از انقلاب مردمی می‌گذرد که از ظلم و نابرابری حکومت خودمحورِ پادشاهی به ستوه آمده بودند و انتظار داشتند با انقلاب تحولی در زندگی مادی و معنوی آنان پدید آید؛ لذا برای این دگرگونی، فداکاری‌ها و رشادت‌های بی‌نظیری از خود نشان دادند. هنوز از قیام و مبارزۀ آن‌ها علیه حکومت پادشاهی نگذشته بود که طی هشت سال متمادی درگیر جنگی خانمان‌سوز شدند و با شهادت و جانبازی صدهاهزار هم‌وطن و نابودی بخش اعظم امکانات رفاهی و ویرانی‌های به‌جامانده از جنگ، در موقعیتی جان‌فرسا قرار گرفتند؛ بااین‌حال امیدوار بودند که سرزمینی آباد و آزاد بسازند و به‌راحتی برای نسل‌های بعد از خود، زندگی بی‌دغدغه‌ای فراهم کنند و کاری کنند که از هر لحاظ سرآمد جهانیان باشند؛ اما این مردم پس از جنگ نیز چندان زندگی راحتی نداشتند و هرازگاهی با مسئله‌ای مواجه شدند. به‌غیراز حوادث طبیعی چون سیل و چند زلزلۀ خانمان‌برانداز، تحریم‌های جورواجور اقتصادی ازسوی زورمداران به ایشان تحمیل شد.

 

در کنار برخی از افراد دلسوز که سعی داشتند برای خیل عظیم جمعیت جوان مراکز تولیدی و اشتغال ایجاد کنند، عده‌ای دیگر دنبال دشمن‌تراشی بودند؛ طوری‌که روزی در پی درگیری با همسایگان بودند و‌ روز دیگر به سفارتخانۀ انگلستان حمله می‌کردند و خلاصه طالب آسایش و آرامش و رفاه مردم نبودند و این رفتارهای دوگانه هر سال زندگی مردم را با مصائب و مشکلات جدید دچار می‌کرد و گرانی و تورم دامن آنان را گرفت تا آنکه در سال‌های اخیر به‌طورکلی دخل و خرج مردم عادی هم‌خوانی نداشته و ندارد؛ البته عدۀ قلیلی هم بودند که به‌دلیل قرابت و دسترسی به ثروت و قدرت در رفاه بودند و فرزندان خود را به خارج از کشور می‌فرستادند تا در دامن همان کسانی که آنان را دشمن ایران می‌خواندند، زندگی مرفهی داشته باشند و خودشان ضمن دشنام‌‌دادن و توهین‌کردن به دیگر کشورها، مردم را به مقاومت دعوت می‌کردند؛ مردمی که هرگز یک روی خوش از زندگی ندیدند.

 

آن ازمابهتران هم فقط مردم را پند و رهنمود می‌دادند که مثلاً از مردم یمن یاد بگیرید که نان خشک می‌خورند و لنگ می‌پوشند؛ ولی مقاومت می‌کنند! یا در پاسخ به آن روحانی که اظهار کرد «مثلاً اگر مردم مرغ نخورند، چه می‌شود؟!»، باید گفت که بله، امثال شما اگر گوشت و مرغ نخورید، اتفاقی نمی‌افتد؛ ولی کودکان معصوم این دیار برای رشد جسمانی به پروتئین کافی نیاز دارند.

هم‌اکنون نیز آقایی که خود را سلبریتی می‌داند و مبلغ کلانی از بیت‌المال دریافت می‌کند تا مردم را بخنداند، یک طرح پیشرفته ارائه کرده که اگر اجناس روزبه‌روز گران‌تر می‌شود، مردم غصه نخورند، نگران خورد و خوراک خود نباشند؛ چون به‌جای رفتن به باشگاه و ورزش‌های طاقت‌فرسا، برای لاغرشدن می‌توانند غذا نخورند و رژیم بگیرند و این‌گونه، هم با گرانی مبارزه می‌کنند و هم خوش‌تیپ‌تر می‌شوند.

عده‌ای دیگر هم که شبانه‌روز مردم را به مقاومت در برابر استکبار جهانی دعوت می‌نمودند و توافق دولتمردان خود با آن‌ها را وطن‌فروشی قلمداد می‌کردند و قرارداد برجام را با امضای دیپلمات‌های کشورمان، ترکمانچای دوم می‌دانستند و کاغذ برجام را در رسمی‌ترین دستگاه حکومتی که خانۀ مردم محسوب می‌شود، آتش زدند، هم‌اکنون همان‌ها یک گروه چهل‌نفره تشکیل داده‌اند تا با شیطان بزرگ و اعوان و انصارش و حتی چین و روسیه که هیچ‌گاه از منافع ملی خود نگذشته و همیشه به مردم بی‌پناه ما از پشت خنجر زده‌اند، به مذاکره بنشینند!

بااین‌حال، امید نگارنده این است که این مردان مقاومت بتوانند از حق و حقوق مردم دفاع کنند تا همۀ آن‌ها اندکی به رفاه و آسایش دست یابند و کشور ما مثل ده‌ها کشور دیگر جهان به‌راحتی بتواند با دنیا ارتباط تجاری برقرار کند و به‌جای صادرکردن اموال این مردم محروم با ثمن بخس به کشورهای بیگانه، آن هم به‌صورت تهاتری و نیز واردکردن اجناس بنجل چینی، با گردنی برافراشته و در قالب ارتباطات بانکی و با داشتن اعتبار جهانی با دنیا مراوده داشته باشد تا آنگاه همۀ مردم، از کارگر و کشاورز گرفته تا معلم بازنشسته، از دانشجو و استاد گرفته تا نویسنده و روزنامه‌نگار، به حق و حقوق خود برسند و مطالباتشان بیش از پیش انباشته نشود و جوانان تحصیل‌کرده مفری پیدا کنند که برای گذران زندگی تا این حد در مضیقه نباشند.

اشتراک گذاری