امروز شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳

یک جواز دفن و ناکارآمدی مدیریتی

کد خبر: 5573
زمان انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۰ - ۱۸:۰۷ بعد از ظهر -
45 بازدید

یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

یک جواز دفن و ناکارآمدی مدیریتی

 

چند روز پیش بود که به دلیل فوت یکی از آشنایان در بیمارستان کوثر حضور یافتم تا گواهی دفن متوفی از سوی بیمارستان و نماینده پزشکی قانونی مستقر، صادر گردد.به همین منظور از ابتدای وقت اداری در بیمارستان کوثر حضور یافتیم تا هر چه سریعتر مراحل اداری طی و مراسم تشییع جنازه به موقع برگزار گردد.حضور ما در بیمارستان همراه بود با حضور سه خانواده ی دیگر که آنها نیز به همین منظور حضور داشتند.

 

خانواده هایی با غم و اندوه از دست دادن عزیزانشان و استرس و دلهره برای گرفتن مجوز دفن و رسیدن به مراسم تشییع که صدها نفر منتظر آن هستند.

 

با حضور در آخرین بخش بستری بیمار، کارهای اداری و تکمیل پرونده توسط منشی فعال و وظیفه شناس انجام و حدود ساعت هشت و نیم به پایان رسید.به گفته وی فقط مانده بود امضای پزشک خانمی که باید مهر و امضای نهایی را درج کند تا جنازه به خانواده های متوفی تحویل گردد و آنها هماهنگی های لازم را جهت ارسال عزیزان به غسالخانه و شست و شو و مراسم خاکسپاری انجام دهند.به گفته پرسنل بیمارستان پزشک معتمد ساعت نه و نیم الی ده در دفتر خود حاضر می شود تا امضای تاییدیه را درج کند.موضوعی که دلیل آن به هیچ وجه قابل درک نبود و چند خانواده هر روز باید چند ساعتی را منتظر بمانند.انتظارها شروع شد و از ساعت هشت و نیم که پرونده تکمیل گردید تا ساعت ده همه خانواده ها بدون کوچکترین اعتراضی چشم انتظار بودند.انتظاری کشنده که در از استرس رسیدن به مراسم خاکسپاری و غم و اندوه از دست دادن عزیزی به همراه داشت.

با رسیدن به ساعت ده همچنان خبری از پزشک نبود و پیگیری ها به جایی نمی‌رسید.برخی از پرسنل می گفتند پزشک در کلاس درس است و عده ای داشتن جلسه را بهانه ای برای عدم حضور پزشک می دانستند و خانواده هایی که هر لحظه چهره شان برافروخته تر می شد.

زمان می گذشت و اطرافیان حاضرین، هر چند دقیقه با آنها تماس می گرفتند تا از دریافت جواز دفن مطمئنم شوند و هماهنگی های دیگر را انجام دهند.اما نه خبری از پزشک است و نه خبری از جواز دفن!!

کم کم صبرها لبریز و اعتراض ها آغاز شد.صدا ها بلند و جو متشنج گردید.استرس نرسیدن به مراسم خاکسپاری همان روز غالب می گردید و همچنان پزشک نمی آمد.تماس ها با وی نیز بی فایده بود و اتفاق جدیدی نمی افتاد.بالاخره بعد از دقایق بسیار فوت وقت و اعتراض خانواده ها، منشی مربوطه خود را به دکتر رساند و با گرفتن کلید و مهر وی خود را به اتاق مربوطه رساند.ساعت حدود ده و چهل و پنج دقیقه بود و هنوز خانواده ها چشم انتظار!

منشی مربوطه با گرفتن پرونده ها کار پر کردن فرم ها را انجام و از صفحات پرونده عکس می گرفت.عکس ها از طریق واتساپ ارسال شد که به نظر دکتر مسئول پشت خط بوده است و پس از تایید، مهر وی توسط منشی بر روی پرونده درج گردید.کاری که حدود ساعت ۱۱ به پایان رسید و خانواده های که نزدیک به یه ساعت را به خاطر یک امضا معطل شده بودند، باید در عرض ۲ ساعت مابقی کارهای خود را انجام می دادند.

متاسفانه این یک روند عادی در بیمارستان کوثر است که هر روزه اتفاق می افتاد و اعتراض های هر روزه هم راه به جایی نمی‌برد.

در حالی که سالها صحبت از دولت الکترونیک می شود و حتی دفترچه های بیماران نیز حذف گردیده است، اما همچنان این روند سنتی در بزرگترین بیمارستان استان صورت می پذیرد و همه چیز به یک امضای پزشک مربوط است.پزشکی که زمانش دست خودش است و هر وقت بخواهد حضور می یابد.بدون در نظر داشتن ارباب رجوعان این کار و ناراحتی و استرسی که در بالاترین حد برای آنها وجود دارد.

به راستی چرا این روند به صورت الکترونیکی و آنلاین در شبانه روز انجام نمی شود تا این روش سنتی بوروکراسی کنار گذاشته شود.یا چرا باید یک پزشک این قدر تعیین کننده باشد و زمان حضور دست خودش باشد که این همه خانواده در روزها و ماه ها و سال ها معترض باشند!اصلاح این روند نیاز به هیچ کار اعجاب آور و پیچیده ای ندارد و به راحتی قابل حل است تا بیش از این ناراحتی را برای مردم داغدیده به همراه نداشته باشد.کرونا، گرانی و تورم که در فوت عزیزان فشاری مضاعف را وارد می کند و غم نبودن یکی از اعضای خانواده خود ناگوار است و در روز اول این فشارها، استرسی مازاد را وارد کردن قابل قبول نیست.مسئولان بیمارستان کوثر و احتمالا سایر بیمارستان ها در استان و پزشکی قانونی استان به راحتی می توانند این معضل را حل کنند و کار را تسهیل کنند.امروزه تکنولوژی و فضای غیر حقیقی بسیار گسترده است و الکترونیکی کردن کارها بسیار آسان است. بسیار سنتی و عقب ماندگی است اگر همچنان با روش های سنتی این کار را انجام دهیم و از خدمات دولت الکترونیک در صدور جواز دفن بی بهره باشیم.امروز کارها در ثانیه و با یک کلید قابل انجام است و ابتدایی ترین شرکت های فعال در این حوزه نیز با کمترین بودجه می توانند این امکان را فراهم کنند.حال چرا این اتفاق نمی افتند سوالی است که باید از متولیان آن پرسید؟

سوالی که امیدواریم نه با توجیه بلکه با رفع مشکل و تسهیل در امور ارباب رجوعان استان صورت پذیرد تا زین پس شاهد اتفاق این چنینی نباشیم.

اشتراک گذاری