یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

متروپل های استان را دریابیم!

حادثه متروپل در آبادان را می توان یکی از تلخ ترین حوادث سال جدید برای عموم ملت ایران برشمرد.ضایعه ای که علاوه بر داغدار کردن، آسیب دیدگان و مردم آبادان، یادآور اتفاقات تلخ گذشت همچون ساختمان پلاسکو بود.

حادثه ای تاثر برانگیز که همچنان ادامه دارد و چشم انتظارانی که اندک امیدی را برای بازگشت عزیزانشان در دلشان نگه داشته اند.

این حادثه این قدر تلخ بود که قلب تمام مردم ایران را بشکند و اشک بر چشمان بسیاری از ایرانی ها بنشاند.اما نکته قابل تامل در این موضوع نحوه ی برخورد با مسببان و درس گرفتن از این واقعه ناگوار است.

ارزیابی بکارگیری استانداردها و ایمنی لازم در ساختمان، اخذ مجوز های لازم بدون رانت، نظارت صحیح و دقیق در مورد مسائل فنی، استفاده از متخصصان کافی در حین کار، رعایت ایمنی کار و پیش بینی حوادث غیرمترقبه در کار و… مسائلی است که حتما باید مورد توجه قرار می گرفت که طبیعتاً بسیاری از آنها فراموش شده و منجر به چنین واقعه دردناکی گردید.

توجه به سیستم‌های به کاربرده شده در سازه‌ها از مواردی است که باید از حادثه متروپل آبادان از آن درس گرفت و بدانیم که سیستم‌های ساخت و ساز ما قدیمی و بدون بازده است و از ورود سیستم‌های مبتنی بر فناوری‌های نوین استقبال گردد.

اما این حادثه را نمی‌توان فقط برای آبادان دانست و اگر می خواهیم دیگر شاهد چنین فجایعی نباشیم باید در کل کشور تمهیداتی اندیشیده گردد و با نظارت و برخورد مناسب جلوی این اتفاقات گرفته شود.

یکی از معضل‌های جدی در حوزه شهری به ویژه در کلان شهرها، وجود ساختمان‌های نیمه کاره و ســازه‌های غیرمجاز و بلاتکلیف است که موجب نازیبایی و به هم ریختگی نما و منظر شهری شده است. سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده و نیمه کاره علاوه بر بهم ریختگی نمای شــهری، انضباط شهر و احداث اصولی سازه‌ها را نیز زیر سوال می‌برد و از ســویی دیگر ایمنی شهروندان و عابران را به خطر انداخته و زمینه ساز آسیب‌های اجتماعی بسیاری برای ساکنان هم جوار نیز هســتند.

ساختمان هایی که هر کدام قابلیت تبدیل به متروپل آبادان را دارد و عدم توجه به آنها خدای ناکرده جبران ناپذیر است.در استان خودمان و شهر سمنان نیز این ساختمان های نیمه کاره کم نیستند و علاوه بر،  برهم زدن زیبایی شهری، خطرات بسیاری را متوجه شهر می کند.ساختمان نیمه کاره میدان سعدی سمنان که سالهاست به پروژه ای نیمه کاره و متروکه مبدل شده است هیچ گونه همخوانی با مرکزیت شهر ندارد و سازه قدیمی و در معرض نور و باران آن نیز از عمر سازه می کاهد. ساختمان بلند مرتبه میدان امام رضا(ع) سمنان و بلوار معلم( نرسیده به میدان کوثر) سمنان و همچنین برخی ساختمان های واقع در مسکن مهر و صنعتی ساز و… نیز شرایطی مشابه دارند و سالهاست شکل شهر را به هم ریخته اند و خطر آفرین هستند.مشکلاتی که هم جان عابران و شهروندان را به خطر می اندازد و هم می تواند زمینه ساز آسیب های اجتماعی در شهر باشد.

این ساختمان های نیمه کاره از نظر اقتصادی و فنی نیز هیچ‌گونه توجیهی ندارند و ایرادات اساسی به آنها وارد است که حتما باید بررسی گردند.

اما متاسفانه در این سال ها هیچ وقت اقدامی عملیاتی در این حوزه صورت نگرفته است و همچنان علاجی قبل از حادثه به وقوع نپیوسته است.

انگار ما عادت داریم برای حوادث مان زانوی غم بغل بگیریم و از اما و اگر ها سخن بگوییم.

تاخیر در تعیین تکلیف این ساختمان ها می تواند تبعات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد و متروپل دیگری را رقم زد که خود فاجعه ای دردناک است.اگر مسئولان شهرداری، نظام مهندسی، دفتر فنی، پیمانکار مربوطه و دیگر مسئولان مرتبط امروز به فکر چاره نباشند، فردا مسبب اصلی هر حادثه ای خواهند بود و پشت گوش انداختن و تاخیر در رسیدگی، بزرگترین گناه آنهاست.

حادثه ی پلاسکو و متروپل نشان داد که این فجایع در هر زمان و مکانی قابل رخ دادن است و نباید خود را مبرا کنیم.مسئولان از همین امروز به فکر متروپل های استانمان باشند و در ادامه راه نیز از هیچ‌گونه نظارت و کنترلی چشم پوشی نکنند.

پلاسکو زنگ خطری بود که نتوانست چشم ها را کامل باز کند ولی امیدواریم واقعه تلخ متروپل آبادان، مسئولان را هوشیار و درمان را قبل از وقوع حادثه انجام دهند.

payamgooyesemnan