یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

اتمام طرح های راهسازی زمینه ساز توسعه و اشتغال

دوازدهم مرداد سال ۱۴۰۰ هجری شمسی یعنی حدود هجده ماه قبل، دولت سیزدهم به ریاست سیدابراهیم رئیسی تشکیل شد. این دولت با وعده‌های جذاب و شیرین برای ملت وفادار ایران‌زمین پا به عرصه گذاشت. یکی از وعده‌ها این بود که دولت سعی دارد اکثر پروژه‌‌های نیمه‌تمام را که سالیان سال بر زمین مانده و بر اثر آن، سرمایۀ عظیم مردم و بیت‌المال بلااستفاده شده است، به پایان رسانده و از آن بهره‌برداری کند؛ چراکه در سال‌های اخیر به‌دلایل مختلف ازجمله کاهش درآمد دولت، ۸۶هزار پروژۀ ناتمام یعنی شش‌هزار پروژۀ ملی و هشتادهزار پروژۀ استانی نیمه‌کاره و بلااستفاده مانده و گذشته از حیف‌و‌میل‌شدن سرمایۀ قبلی، هم‌اکنون باید چندین برابر مبلغ پیش‌بینی‌شده هزینه شود؛ ولی متأسفانه سرعت انجام پروژه‌ها نه‌تنها زیاد نشده، بلکه برای برخی از آن‌ها هیچ اقدام مثبتی صورت نگرفته است؛ لذا با روند فعلی پیشرفت، شاید تا ده‌ها سال آینده هم مردم باید منتظر اتمام پروژه‌های نیمه‌تمام باشند.
ازاین‌میان، مهم‌ترین پروژه‌های نیمه‌کاره مربوط به بخش راه‌سازی است. از طرفی یکی از بخش‌های مهم برای توسعۀ اقتصادی و ایجاد اشتغال پایدار زیرساخت جاده‌ای بوده و در استان پهناور سمنان با قرارداشتن در چهارراه ارتباطی کشور از شمال به جنوب و از شرق به غرب، بیشتر در این مهم غفلت شده است. در طی این یک سال و نیم هم مثل گذشته درخصوص پروژه‌های راه‌سازی اقدامی صورت نگرفته است.
سالیان متمادی است که قرار است جادۀ سمنان تا فیروزکوه که فقط ۶۵ کیلومتر است و تردد کامیون و دیگر وسایل نقلیه در آن بسیار انجام می‌شود، دوبانده شود؛ ولی متأسفانه همچنان نیمه‌تمام مانده است. به‌راستی اگر همت مسئولان و بودجۀ کافی بود، می‌بایست کمتر از شش ماه به بهره‌برداری برسد.
یا جادۀ شاهرود به‌سمت آزادشهر که پس از چند سال هنوز به اتمام نرسیده و مشکلات مردم نادیده گرفته شده است و همچنین در جادۀ شاهرود به توسکستان که به جادۀ مرگ معروف شده است، هیچ‌گونه تعریضی صورت نگرفته و حتی نصب علائم یا نصب چند دوربین از این جاده دریغ شده است. همچنین می‌توان به احداث تقاطع غیرهم‌سطح در سه‌راهی مجن اشاره کرد که با ایجاد آن، جلوی بسیاری از تصادفات گرفته می‌شود. راه‌های نیمه‌تمام در شهرستان دامغان نیز نمونۀ دیگری است؛ ازجمله مسیر چشمه‌علی تا گلوگاه مازندران و دیگر راه‌ها و جاده‌های این شهر کهن که هزاران سال قدمت دارد و به‌دلیل رفت‌وآمد متعدد، شهر صددروازه نام داشته است. از این سو، جادۀ شهمیرزاد به چاشم و اتصال آن به دوآب مازندران است که می‌توان ازطریق جادۀ نظامی بزرگ‌راهی از کریدور شمال به جنوب یعنی از بندر شهید رجایی تا بنادر جنوبی خلیج فارس ایجاد کرد که متأسفانه هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته و جاده‌های دیگر چون جادۀ آبگرم که از سه جهت از سه شهرستان مهدیشهر، سرخه و سمنان، با مسافتی اندک می‌توان آن را احیا کرد.
یا بلوار سرخه تا سمنان و ده‌ها راه و جادۀ کوچک و بزرگ در سطح استان مورد غفلت قرار گرفته است و ذکر همۀ آن‌ها میسر نیست؛ اما مهم‌ترین پروژۀ ملی که مسئولان در طی چند سال اخیر به آن بی‌مهری کرده‌اند، آزادراه حرم‌تاحرم از حرم حضرت معصومه(س) تا حرم مطهر امام‌رضا(ع) است که بخش اعظم آن از استان سمنان عبور می‌کند و با اینکه در سال ۱۳۸۹ در دستور کار قرار گرفته، فقط ۱۵۰ کیلومتر آن به بهره‌برداری رسیده است و بقیۀ آن به‌خصوص در بخش سمنان و سرخه مغفول مانده است و با این حرکت لاک‌پشتی، شاید اجرای این بزرگ‌ترین پروژۀ آزادراهی کشور، ده‌ها سال به طول بینجامد و ایدۀ بزرگ‌تر آن بوده که این آزادراه مشهد را به نجف اشرف متصل کند تا با بهره‌برداری از آن که ۲۵۰۰ کیلومتر برآورد شده، بتوان توسعۀ سفرهای زیارتی، تجاری، گردشگری و فرهنگی را فراهم کرد.
خوانندگان گرامی با یک حساب سرانگشتی متوجه خواهند شد با این سرعت تا چند نسل بعد می‌توانیم ازطریق آزادراه از نجف اشرف به مشهد مقدس برسیم؛ درصورتی‌که اگر اراده‌ای جدی در کار بود، طی چهار یا پنج سال این مهم پایان می‌یافت و ضمن تأمین منافع مردم ایران‌زمین، از ضررهای جبران‌ناپذیر زیادی جلوگیری می‌شد؛ از خسارت ناشی از تصادفات گرفته تا مصرف سوخت و استهلاک وسایل نقلیه و طولانی‌شدن زمان سفر و… .
در پایان، نگارنده از دولتمردان این بخش درخواست دارد که به‌جای اتلاف وقت و گفتن مرگ بر این و آن یا مقصر جلوه‌دادن اسلاف خود، به فکر آبادانی کشور باشید. حال که سه سال از عمر مجلس و یک سال و نیم از عمر دولت همسو می‌گذرد، لااقل دولت تا پایان دورۀ خود پروژه‌های راه‌سازیِ ذکرشده را به پایان برساند تا هم مردم در رفاه باشند و هم اعتمادشان به جمهوری اسلامی دوصدچندان شود و هم ثواب اخروی نصیب شما شود.

payamgooyesemnan