امروز جمعه ۲۴ اسفند ۱۴۰۳
تحلیل مهمترین رویدادها و اتفاقات مهم استان در هفته ای که گذشت؛

ضرورت اهتمام جدی برای بازنگری در مصوبات شورای حفاظت از منابع آب استان

این روزها در میانه اردیبهشت ماه، با گرم شدن نسبی هوا و راه اندازی کولرها بار دیگر موضوع تامین منابع آبی شهرهای مختلف استان کویری سمنان،جدی تر شده و شاهد برگزاری جلسات شورای حفاظت از منابع آبی استان و شهرستان های این دیار کویری به ریاست استاندار و فرمانداران هستیم‌، تا اهمیت مدیریت مصرف آب در فصل گرما بیشتر نمایان شود.
کد خبر: 15086
زمان انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۲۲:۳۰ بعد از ظهر -
461 بازدید

تحلیل مهمترین رویدادها و اتفاقات مهم استان در هفته ای که گذشت؛

ضرورت اهتمام جدی برای بازنگری در مصوبات شورای حفاظت از منابع آب استان

اما و اگرها؛ برای جشنواره ها و کنفرانس ها!

 

مقدمه:

 

در روزهای پایانی دومین ماه از فصل زیبای بهار، با ششمین شماره تحلیل اخبار استان در سال جدید، دوباره به لطف خدا به میان شما مخاطبین و خوانندگان عزیز هم استانی آمده ایم. در این صفحه جدید با عنوان تحلیل رخدادهای استان سعی داریم، به رسم سنوات گذشته این صفحه را پر از کلمه و تصویر کنیم تا در کنار شما همراهان همیشگی و عزیز روزنامه محلی پیام استان مطالبی ماندگار با نگاهی ترکیبی و تحول محور از اتفاقات و اخبار استان که در رسانه ها و فضای مجازی تولید و باز نشر می شود را به رشته تحریر در آوریم.

 

ششمین صفحه پیش رو باعنوان تحلیل رخدادهای استان ترکیبی از مباحث مختلف همراه با روایت های از اتفاق های مهم استان در روزهای گذشته است. امید است با چاپ این صفحه در قدیمی ترین روزنامه محلی استان بتوانیم گامی موثر و ارزشمند در حوزه اطلاع رسانی این دیار کویری برداریم…

مهمترین مباحث هفته گذشته جدا از مناسبت های مذهبی سالروز شهادت حضرت حمزه(ع) و وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شهدای اردیبهشت از جمله تشییع پیکر پاک دو شهید حادثه سپاه دامغان، ادامه مراسم بزرگداشت معلم در استان، و بازتاب انتخاب شهردار مرکز استان، و برپایی هفته فرهنگی شهر سمنان در پیاده راه خیابان امام(ره) و … اخبار برگزاری جلسه شورای حفاظت از منابع آبی استان، برپایی جشنواره گل غلتان امیریه دامغان، و نشست دبیر کل جمعیت جوانی کشور با استاندار و برگزاری کنفرانس جمعیت جای تحلیل داشت که   در این صفحه بدان پرداخته ایم، امید است که این نشست ها و جشنواره هایی که برگزار می شود، با اما و اگرها مواجه نشود!

این روزها در میانه اردیبهشت ماه، با گرم شدن نسبی هوا و راه اندازی کولرها بار دیگر موضوع تامین منابع آبی شهرهای مختلف استان کویری سمنان،جدی تر شده و شاهد برگزاری جلسات شورای حفاظت از منابع آبی استان و شهرستان های این دیار کویری به ریاست استاندار و فرمانداران هستیم‌، تا اهمیت مدیریت مصرف آب در فصل گرما بیشتر نمایان شود. هرچند موضوع بررسی راهکارهای مدیریت منابع آبی استان بارها در جلسات و حتی سمینارهای مختلف مورد توجه قرار گرفته اما زنگ خطر کم آبی و خشکسالی مدتهاست که برای شهرهای این خطه کویری به صدا درآمده است. کما اینکه اخیرا مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان  منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در جمع خبرنگاران استان سمنان گفته است: “کشور با این میزان سرعت پدیده بیابانزایی، اکنون در معرض خطر تخریب سرزمینی هم قرار گرفته است.”

وی در حاشیه بازدید از عرصه‌های بیابانی استان سمنان در گفت و گو با خبرنگاران با بیان اینکه کشور به لحاظ اقلیم و زمین‌شناسی و منابع آبی آسیب پذیر و در معرض تخریب سرزمینی است و انجام اقدامات بیابانزدایی در دفع خطر تخریب سرزمینی ارزشمند است، یادآور شد: “۸۷ درصد از وسعت کشور تحت تاثیر بیابانزایی است و اگر با نگاه بلندمدت به این موضوع توجه نشود، در معرض تخریب سرزمینی قرار داریم.‌”

در مرکز استان و در جلسه شورای حفاظت از منابع آب شهرستان سمنان مقرر شد، کارگروه فرهنگی و سرمایه گذاری در این راستا تشکیل شود، هر چند که برخی کارشناسان امر معتقدند، تعدد کارگروه ها، آسیبی برای مدیریت منابع آب است.واقعیت اینکه در مباحث مربوط به آب در هر گفتمان، جلسه یا کارگروه باید اصل نگاه فرابخشی، واقع بینانه و کارشناسی را پذیرفت و بر اساس آن صحبت کرد. همچنین توجه به داشته های موجود را اصل قرار داد. از سوی دیگر، آینده نگری و خروج از مصلحت اندیشی موضعی، در کوتاه مدت باید مد نظر قرار گیرد.در موضوع آب نباید نگران ایجاد دغدغه درشهروندان هم استانی بود،بلکه باید تشویش و نگرانی نسبت به آب ایجاد شود. باید آسیب شناسی کرد که چرا در موضوع مدیریت منابع آب به موفقیت لازم در سطح استان دست پیدا نکردیم. یکی از این آسیب های موجود، تعدد کارگروه هایی است که به  موضوع آب می پردازند.کارگروه هایی همچون خشکسالی و بلایای طبیعی، سیل و طغیان رودخانه ها، شورای حفاظت از آب و جدیدا کارگروه سازگاری با کم آبی و کارگروه فرهنگی هم ایجاد شده است. اشکال عمده تمام این کارگروه ها هم این است که مدیریت در حوزه آب به طور کامل دیده نمی شود و بالای هشتاد درصد آن ها متمرکز بر مدیریت مصرف آب از چاه ها شده اند. از طرفی چرخه کامل هیدرولوژیکی آب در هیچکدام از کارگروه ها به طور کامل دیده نمی شود، چرا که باید برای هر کدام از مرحله های این چرخه از قطره های باران گرفته تا مرحله برداشت، مصرف،نفوذ، پساب و … برنامه ای در نظر گرفت.

موضوع دیگر درصد تبخیر آب در استان است که آمارها نشان می دهد،رقم کمی نیست که متاسفانه در هیچ کجای این مدیریت قرار نگرفته است. آسیب بعدی در این حوزه، نبود مدیریت واحد است. اولین راهکار برای حل مشکلات آبی استان، ایجاد مدیریت واحدبر مبنای چرخه هیدرولوژیکی و با عنوانی همچون “ مدیریت جامع آب” به ریاست استاندار به شکل ثابت و دبیری شرکت آب منطقه ای است. تمام ارگان های اثرگذار نیز باید عضو این کارگروه باشند. مدیریت نیز فقط فنی نباشد تا فقط دستگاه های متولی آب را ببیند، بلکه مشارکتی با بهره برداران آب چه در بخش شرب روستایی، شهری، صنعتی یا کشاورزی باشد.

دیگر راهکار این حوزه می تواند،ارائه برنامه آموزشی و هشداردهی درباره کمبود و بحران آب باشد. در خیلی موارد، با افزایش قیمت، مصرف بالای یک کالا کنترل می شود، باید این موضوع برای آب نیز اتفاق بیفتد. زیرا اکنون اختلاف هزینه تامین آب با هزینه دریافت شده از مصرف کننده بسیار متفاوت است، در حدی که گویی آب رایگان در اختیار مصرف کننده قرار گرفته است. در این عرصه آموزش و پرورش و دانشگاه باید وارد عمل شده و اهمیت آب را به عنوان سرفصلی در دروس از همان ابتدای تحصیل آموزش دهند.

باید پذیرفت که جنگ آب سال ها پیش اتفاق افتاده و حتی  گاه در همین استان تشنه سمنان بین روستاها سر قنات و بین کشاورزان و باغداران  بین توزیع آب دعوا است. از طرفی هم شاهد ساخت مسکن ملی در استان هم هستیم و هنوز هم تفکیک آب شرب و بهداشتی در برخی نقاط استان به طور کامل اجرا نشده است و پساب شهر سمنان هم خود حکایتی تلخ دارد. سال هاست که مسئولان، بر روی این که چه کسی و کجا از این پساب استفاده کند به جمع بندی نرسیده اند!!!

به هر حال باید پذیرفت در بحث حفاظت از منابع آب، استان با چالش هایی مواجه است، که انتظار می رود با انجام این راهکارها و مدیریت بر اساس چرخه هیدرولوژیکی آب، مشکل در استان کویری سمنان حل می شود. کما اینکه از بحث طرح های میان مدت و بلندمدت همچون بحث احداث سد فینسک و انتقال آب از دریاچه خزر به کویر استان نباید هرگز غافل شد.

 

معضل کمبود جمعیت در استان؛  اما و اگرهای قانون جوانی جمعیت 

طی چند روز گذشته کنفرانس تبیین قانون حمایت از جوانی و جمعیت با حضور دبیر مجمع فعالان جمعیت کشور توسط دفتر زنان و خانواده استانداری سمنان جمعی برگزار گردید، تا موضوع معضل جمعیت در استان از این منظر مورد نقد و بررسی قرار گیرد. استاندار هم در دیدار دبیر مجمع فعالان جمعیت کشور مطالبی را از وضعیت جمعیت در استان بیان کرد و از اقدامات تشویقی در این حوزه در راستای افزایش جمعیت در استان پهناور سمنان گفت.

واقعیت امر اینکه؛ باید و نبایدها و به عبارتی آسیب شناسی طرح جوانی جمعیت که به طور ویژه در دستور کار دولت قرار گرفته و دستگاه های متولی مکلف به اجرای آن می باشد و هدف از تصویب آن هم کمک به افزایش جمعیت فعال کشور است، بایستی مورد واکاوی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. صحبت درباره چرایی طرح این موضوع و قرار گرفتن آن در صدر برنامه های دولت به یک اتفاق نظر ختم می شود. و  آن هم اینکه پیر شدن جمعیت و از دست رفتن نیروی کار، معضل بزرگی است و به هر شکل ممکن باید از رسیدن به این مرحله جلوگیری کرد. چرا که اصلا قابل قبول نیست کشوری که سال هاست صادر کننده نیروی کار و مغز و اندیشه بوده، حالا به شرایط شصت و یا هفتاد سال قبل خود برگردد و پزشک و مهندسش را از دیگر کشورها تأمین کند! اما این نتیجه مشترک، یک اما و اگر هم به همراه دارد. آن هم اینکه ممانعت از بروز این اتفاق، راهکارهای منطقی را می طلبد. به باور عده ای، قانون جوانی جمعیت و قوانین مشابهی که در هر دولت به فراخور شرایط ارائه شده و می شوند، باید از ویژگی بسیار مهم ترغیب کنندگی و ملموس بودن برخوردار باشند. مردم و به ویژه قشر جوان تا حس نکنند، آنچه روی کاغذ و در قالب قانون و دستورالعمل ارائه شده، با آن چه در میدان اجرا اتفاق می افتد، یکی است و بدون هیچ گیر وداری، و یا اما و شایدی عملیاتی می شود، نمی توانند به وعده ها دل ببندند.

به اعتقاد گروهی هم، بخش عمده ای از افراد جامعه به طور خاص و ویژه در استان با فرهنگ سمنان، براساس اعتقادات و باورهای قلبی به اصل فرزندآوری و تعدد فرزندان توجه دارند و با وجود ناهمخوانی درآمدها و هزینه هاشان، داشتن نسلی پویا و متعدد را ترجیح می دهند. گروهی شاهد مثال هایی را از دیگر کشورهای دنیا مطرح کرده و با تأکید بر اینکه استفاده از تجربه های سایرین همیشه اشتباه نیست بلکه می تواند راه های رفته را کوتاه تر نماید. در این فرصت جا دارد، به شرح شنیده ها از مشوق های فرزندآوری در کشورهای مختلف بپردازیم. بنا به اطلاعاتی که ارائه شده است؛ دولت فرانسه هزینه مراقبت ها از پیش از تولد تا رسیدن بچه به سن هفت سالگی را به عهده می گیرد و به خانواده های بالای سه نفر در تمامی خدمات عمومی تخفیف های عمده می دهد. در ژاپن که این روزها خبرهایی مبنی بر بحرانی شدن جمعیت در آن می شنویم، تا رسیدن فرزند به سن پانزده سالگی به خانواده ها، ماهانه حدود نودو پنج دلار پرداخت می شود، علاوه بر این پدر و مادر میتوانند با دریافت نصف حقوق تا سقف سیزده هزار یِن، به مرخصی بروند، و این درحالی است که بعد از آن هم میتوانند بدون هیچ نگرانی به کار قبلی خود بازگردنند. در ایتالیا برای حمایت از خانواده و تشویق مردم به بچه دار شدن، علاوه بر پرداخت هشتصد یورو به ازای تولد هر فرزند، مشوق های دیگری هم لحاظ شده است. مثلا صاحبخانه ها اجازه ندارند، مستأجری که فرزند زیر هجده سال دارد را بیرون کنند. در سوئد هم علاوه بر کمک بلاعوضی که در ازای تولد هر کودک تا سن شانزده سالگی به خانواده ها پرداخت می شود، مرخصی والدین برای هر فرزند پانزده ماه است و آن ها اجازه دارند تا هشت سالگی کودک، بطور متناوب مرخصی بگیرند و در زمان مرخصی هشتاد درصد حقوق خود، معادل چهارصد و هشتاد روز کاری بهره مند شوند. نکته جالب تر اینکه خانواده هایی که بعد از سی ماه برای فرزند بعدی اقدام میکنند، از امکانات ویژه تری هم برخوردار می شوند!

به باور این اطلاعات و با تحلیل جمیع مطالب ارائه شده در چنین جلساتی همچون کنفرانس تبیین قانون حمایت از جوانی و جمعیت، مشوق های قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده، آن طور که باید و شاید در کشور ما نتوانسته اند ترغیب کننده باشند. چرا که افراد برای بهره مندی از هر کدام از این مشوق ها، باید هزینه هایی را پرداخت کنند که با درآمد خانواده ها به ویژه در قشر جوان خیلی هماهنگی ندارد! لذا لازم است مجلس شورای اسلامی با بازنگری این قانون و ارائه راهکارهایی، دست دولت را در ارائه تسهیلات و خدمات ویژه، بازتر نماید. دولت نیز باید مشوق ها و طرح های حمایتی ویژه تری را لحاظ نماید و اگر چه تحقق این موضوع، منابع اعتباری ویژه ای را هم می طلبد، اما باید بپذیریم هزینه ای که امروز صورت می گیرد، می تواند تضمین کننده آینده جوان ایران اسلامی باشد.

 

برپایی جشنواره ها؛ بهترین راه مقابله با فرهنگ غرب!

آخر هفته گذشته صفحات رسانه های محلی استان و رسانه ها پر شده بود از خبر برگزاری چهاردهمین جشنواره گل غلتان در شهر امیریه دامغان که با استقبال پرشور دوستداران طبیعت و میراث فرهنگی مواجه شده بود. بدون شک  برپایی جشنواره های مختلف از جمله همین جشنواره گل غلتان که فلسفه آئینی کهن و تاریخی در این دیار دارد، موجب حفظ سنت های ارزشمند گذشتگان در میان مردم می شودو بهترین راه مقابله با فرهنگ وارداتی و تهاجم فرهنگی است که حتما باید در دیگر نقاط استان گسترش یابد.

همانطور که ذکر شد، از گذشته برپایی جشنواره ها و ارزش نهادن به رسوم گذشتگان، همواره در عمق تاریخ و فرهنگ سنتی و بومی ملت ایران  وجود داشته و امروزه بسیاری از کشور های تازه به هویت رسیده در تلاش هستند که سنت ها و ارزش های کشورهای دیگر را متعلق به تاریخ خود معرفی کنند و این در حالی است که در کارنامه تاریخی پر عظمت ملت ایران، نشانه های فراوانی از سنت های ارزشمند وجود دارد. تاریخ پر افتخار ملت ایران دارای سنت ها و ارزش های فراوان و ارزشمندی است، و قطعا بر پایی جشنواره ها نوعی پاسداشت و حفظ ارزش های نیاکان و گذشتگان می باشد و نباید اجازه دهیم این سنت ها در جامعه فراموش شود.

از طرفی حضور گسترده آحاد مردم و علاقه مندان به میراث فرهنگی و گردشگری و طبیعت،در جشنواره های مختلف از جمله همین جشنواره گل غلتان امیریه دامغان، پیام مردم به مسئولین است که حضور پررنگ مردم در جشنواره ها، نشان دهنده نیاز به ایجاد احساس شادی و نشاط در جامعه می باشد، تا فضایی بانشاط و صمیمی در جامعه مردم احساس شادی و آرامش نمایند. البته باید با مشارکت بیشتر مردم و معرفی چنین جشنواره هایی در سطح کشور، زمینه شادی و نشاط در جامعه و استان با فرهنگ سمنان را فراهم نمود، که در این راستا به نظر می رسد مسئولین امر به ویژه میراث فرهنگی و گردشگری دامغان و شهرداری امیریه موفق عمل نمودند.

توجه به این نکته که برگزاری برنامه های نشاط آور در جامعه موجب ایجاد همدلی و فضای صمیمی بین شهروندان می شود را باید مسئولین امر جدی بگیرند، و ترتیبی اتخاذ نمایید تا با برپایی جشنواره های مختلف در همین استان سمنان همچون همین جشنواره گل غلتان، جشنواره محصولات کشاورزی از جمله پسته، انار، خربزه و…، علاوه بر حفظ سنت های گذشتگان، فرصتی را فراهم نمایند تا مردم بیاموزند که در کنار هم به آسانی به شادی بپردازند، و همیشه همدل و همراه هم باشند.

و اما نکته پایانی در بحث برگزاری جشنواره اخیر گل غلتان امیریه دامغان این است که انتظار می رود، جدا از بحث جشنواره فوق، موضوع فرآوری گل محمدی هم به عنوان یک کار اقتصادی در منطقه امیریه دامغان مورد توجه قرار گیرد، تا گلبرگ های گل محمدی در نبود فرآوری، به راحتی  پرپر نشوند!  چون یکی از چالشهای پیش روی گل محمدی موضوع فرآوری است که به گفته کارشناسان امر، با توجه به ماهیت پرورش گل محمدی قطعا با تکمیل چرخه زنجیره، ارزش این طلای معطر بیشتر خواهد شد. چون برای برداشت این گل محمدی زحمات زیادی کشیده می شود، اما فرآوری آن که نیازمند صرف سرمایه گذاری بیشتری است، که در سطح منطقه امیریه تاکنون مغفول مانده است.

 

اشتراک گذاری
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *