امروز چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۴
یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

جامعه سالم با جوانان ورزشکار و قهرمان و سالمندان تندرست!

در تقویم کشورمان، از بیست‌وششم مهر تا دوم آبان، هفته ی تربیت‌بدنی نام‌گذاری شده است که به‌تازگی این هفته را سپری کردیم
کد خبر: 18301
زمان انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۲ - ۱۸:۲۸ بعد از ظهر -
541 بازدید

یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

جامعه سالم با جوانان ورزشکار و قهرمان و سالمندان تندرست!

در تقویم کشورمان، از بیست‌وششم مهر تا دوم آبان، هفته ی تربیت‌بدنی نام‌گذاری شده است که به‌تازگی این هفته را سپری کردیم. در دولت ما نیز وزارتخانه ی عریض و طویلی به‌نام وزارت ورزش و جوانان وجود دارد که وظیفه ی اصلی و حتمی آن اشاعه ی ورزش و تربیت جوانان برای داشتن جسمی سالم و روحی شاداب و همچنین تشویق همه ی گروه‌های سنی به ورزش است؛ ولی متأسفانه ظاهراً این وزارتخانه ی هدف اصلی خود را به بوته ی فراموشی سپرده و بود و نبودش فرقی نمی‌کند. شاید اگر مدیران آن بروند استراحت کنند، ورزش رونق بگیرد!

 

برای مثال، در شهر سمنان چند مرکز ورزشی دولتی و خصوصی وجود دارد که بخش‌های خصوصی با گرفتن شهریه و مدارا با مشکلات پیش روی، به هر نحوی باشگاه خود را اداره می‌کنند؛ ولی مراکز دولتی یله و رها شده‌اند و نه‌تنها هیچ اقدامی برای تشویق و ترغیب مردم به‌منظور جذب آن‌ها به ورزش نمی‌کنند، بلکه رویکردشان این است که اصلاً اگر کسی ورزش نکند، آنان راحت‌تر مدیریت می‌کنند.

در یکی از ورزشگاه‌های مهم شهرمان که عمرش بیش از هفتاد سال است، در آن روزگار که آن را احداث می‌کردند، برای همه ی ورزش‌ها جایگاهی درست کردند؛ از فوتبال در زمین چمن گرفته تا پیست دومیدانی، از زمین تنیس گرفته تا پایگاه ورزش همگانی، از ژیمناستیک گرفته تا سالن والیبال و بسکتبال، از استخر شنا گرفته تا حتی مرکز ورزش‌های باستانی، از سالن کشتی گرفته تا وزنه ‌برداری ، از کاراته گرفته تا تکواندو و… و تا چندی قبل تا پاسی از شب، مردم سمنان پیر و جوان، زن و مرد در آنجا ورزش می‌کردند؛ ولی متأسفانه به‌علت مسئولیت‌پذیرنبودن مسئولان، در سال‌های اخیر رو به ویرانی گذاشته و هم‌اکنون با آنکه به‌صورت لاک‌پشتی در پی مرمت آن هستند، به تلی از خاک مبدل شده و باتوجه‌به وجود گردوغبار و ناهمواری زمین در محوطه ی آن، با ورزش در این ورزشگاه، سلامتی که به دست نمی‌آید هیچ، بروز بیماری‌های ریوی و مفصلی حتمی است!

از آن سو، بیش از ده سال قبل، ورزشگاه جدید پانزده‌ هزارنفری ساخته شد که البته هیچ‌گاه از پتانسیل آن استفاده نشده و نگارنده به یاد ندارد حتی پنج‌ هزار نفر برای تماشای فوتبال در آن جمع شده باشند و با آنکه از پول بیت‌المال ساخته شده، اخیراً آن را به بخش خصوصی واگذار کرده‌اند و جوانان که هیچ، به پیرمردان هم می‌گویند اگر بخواهید هفته‌ای سه روز و روزی یک ساعت ورزش و نرمش کنید، باید ماهی هشتاد هزار تومان بپردازید و این در حالی است که این ورزشگاه با بدترین وضع بهداشتی اداره می‌شود و اطراف آن، از سال‌ها قبل زباله تلنبار شده است. به‌راستی من نمی‌دانم مسئولین ما در چه عالی به سر می‌برند! به‌جای تشویق مردم و ایجاد جذابیت برای آن‌ها یا نصب یک آب‌سردکن سالم یا حتی نصب دوش حمام و… یا اینکه هروقتی یک گرم‌کن به ورزشکاران بدهند، بنگاه تجاری برپا کرده‌اند.

نگارنده در یک تحقیق میدانی متوجه شده است در همین سمنان ده‌ها مغازه ویژۀ فروش مواد دخانی بامجوز وجود دارد که توتون و تنباکو و سیگار و زغال مرغوب می‌فروشند. شخصاً در پارک ملت میدان امام سمنان مشاهده کردم افرادی شیشه و هروئین دود می‌کنند یا جوانانی را دیدم که برعکس جاهلان قدیم که بعضاً یک مصرع شعر یا عکس یک شیر را روی بازوی خود خالکوبی می‌کردند، کل بدن خود را تتو کرده‌اند و یک نقطۀ خالی باقی نگذاشته‌اند! جوانانی را شاهد بودم که شلوارهای جین خود را سوراخ‌سوراخ کرده و بعد پوشیده‌اند؛ البته این شامل دخترخانم‌ها هم می‌شود. من دیدم اتومبیل فابریکِ به آن خوبی را طوری فنرگذاری کرده‌اند که با سطح زمین یک بند انگشت فاصله دارد و دیدم کسانی را که دوبرابر قیمت اتومبیلشان سیستم نصب کرده‌اند که ضمن عبور از خیابان با آلودگی صوتی، گوش مردم که هیچ، گوش فلک را کر کرده‌اند!

به‌راستی به کجا می‌رویم؟ مگر همین عربستان سعودی نبود که روزگاری جلال آل‌احمد در کتاب خسی در میقات آن‌گونه از عقب‌افتادگی‌اش نوشت و اکنون سنگین‌ترین قرارداد تاریخ فوتبال یعنی در طی دو سال هجده‌هزارمیلیارد تومان را با کریستیانو رونالدو منعقد می‌کند؟ مگر چین و ژاپن را نمی‌بینید که چگونه مدال‌های جهانی را درو می‌کنند؟ آیا مسئولان ما خبر ندارند کشورهای عربی چون قطر و امارات چگونه زمینۀ رشد و پیشرفت در ورزش را برای جوانان خود مهیا کرده‌اند؟

در پایان، با بغض دردآلود می‌گویم ای مسئول، ای مدیرکل، ای مدیر اصلاح جامعه، ای مدیرکل اجتماعی، ای دستگاه‌هایی که بودجه ی میلیاردی می‌گیرید تا در جامعه جوانان سالم، درستکار، ورزشکار و سالمندان تندرست و بااخلاق داشته باشیم، بیایید طرحی نو درافکنید و تعداد سیگاری‌ها را به‌سمت صفر سوق دهید. کاری کنید که جوانان ما برای دیده‌شدن شلوار لی پاره‌پوره نپوشند. جلوی هزار جور درد و مریضی سالمندان را با تحرک و ورزش بگیرید. با این کار، هم بیمارستان‌های ما خلوت می‌شوند و هم در زندان کسی نمی‌ماند. بیایید به فکر اصلاح خود و جامعه باشید تا خداپرستی و انسان‌بودن اولویت هر فردی باشد.

اشتراک گذاری
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *