امروز چهارشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۴
یادداشت روز به قلم جواد میرحاج؛

خدا را شکر که این اتفاق در این دولت افتاد!

چند روز گذشته اتفاقی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی رخ داد که اگر چه از نظر عقلی وانسانی بهترین گزینه بود اما تعجب تمامی اهل سیاست را بر انگیخت !
کد خبر: 18552
زمان انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۲ - ۱۸:۲۷ بعد از ظهر -
494 بازدید

یادداشت روز به قلم جواد میرحاج؛

خدا را شکر که این اتفاق در این دولت افتاد!

چند روز گذشته اتفاقی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی رخ داد که اگر چه از نظر عقلی وانسانی بهترین گزینه بود اما تعجب تمامی اهل سیاست را بر انگیخت !
در این ماجرا ایران به قطعنامه ای رای مثبت داد که تقریبا تمام سیاستهای چهل وچند سال گذشته در خصوص رژیمی بنام اسراییل را زیر سوال برد.
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تقریبا تمامی مسولان ودست اندر کاران بر نابودی وحذف اسراییل تاکید کرده و هرسال این باور در روزی که به نام قدس نامگذاری شده بود در صحنه خیابانها و با شعار شاخص مرگ بر اسراییل فریاد زده میشد.
وبه تعبیری طی چهل وچند سال پس از وقوع انقلاب اسلامی اسراییل هیچ گاه از طرف جمهوری اسلامی به عنوان یک کشور و یک دولت به رسمیت شناخته نشد تا اینکه پس از جنایات هولناکی که طی روزهای گذشته رخ داد وهزاران مرد وزن وکودک بی گناه به خاک وخون کشیده شدند، قطعنامه ای مبنی بر قبول آتش بس فوری طرح گردید که از مفاد بسیار مهم آن قبول دو دولت توسط نمایندگان کشور های حاضر بود واز جمله نمایندگان ایران هم شاید! علی رغم میلشان به این قطعنامه رای مثبت دادند؛ اگر چه هنوز از قبول این توافق به وسیله طرفین تخاصم خبری نیست اما قطعا بهترین وکارامد ترین حرکتی که باید صورت گیرد توقف بمباران وکشته شدن انسانهای بی گناه میباشد.
نکته حائز اهمیت این است که اگر در ایران کسی طی ماه ها وسال های گذشته چنین پیشنهادی را مطرح میکرد ومثلا خواستار به رسمیت شناختن حکومتی به نام اسراییل میشد چه بسا که به طور جد از طرف خیلی ها مورد مواخذه قرار میگرفت وشاید هم محاکمه میشد که چرا چنین نظری داشته است و ای بسا که اگر این اتفاق در دولت هایی که داعیه اصلاحات داشتند رخ میداد چه بلواها که در کشور به راه نمی افتاد وچه کفن پوشهایی با حضور در ملا عام دارندگان اینگونه نظرات را تکفیر نمیکردند !
گواه این مدعا برخورد عده ای به صورت خود جوش!! در دول قبل با کسانی بود که حل مشکلات را از طریق مذاکره ممکن میدانستند در همین راستا هنوز مردم شعار( ای انکه مذاکره شعارت استخر فرح در انتظارت) را فراموش نکرده اند!
القصه آنچه این روزها آرزوی هر انسان باشرف و آزاده ای است اینکه به هر نحو ممکن جلوی کشته شدن انسانهای بی گناه در آن منطقه گرفته شود ویقینا آنان که با ادامه این آتش افروزی ها وکشتن وقتل عام زن وکودک بی گناه موافق باشد خیلی نباید از نام آدمی برایشان استفاده شود.
توکز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند ادمی
به ضرس قاطع باید گفت تنها دلالان سلاحهای کشتار جمعی موافق ترینها با ادامه این نبرد خانمان بر انداز هستند و بس !
واما در ایران باید خدای را سپاس گفت که این ماجرا در زمان تصدی دولتی روی داد که منادی همه ارزشهاست وقدرت توجیهش بسیار کارساز وتاثیر گذار است.
به واقع اگر این موافقت در دوران دولتی منسوب به اصلاحات رخ میداد چه بسا شاهد کش وقوسهای جبران ناپذیر در داخل کشور خودمان بودیم وشاید چالشهای ناشی از دوقطبی گرایی در این واقعه لطمات جبران ناپذیری را برای خودمان بهمراه داشت واحتمال اینکه از اصل ماجرا غافل شویم هم دور از ذهن نبود.
به هر حال امیدواریم هرچه زودتر با اجماع جهانی جلوی این سفاکی ونسل کشی گرفته شود وملتی که تا سالها نمی تواند از این داغ کمر راست کند کمی روی آرامش ببیند.

 

اشتراک گذاری
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *