از شعار خودکفایی تا مصرف کالای چینی

یادداشت روز به قلم محمد علیان؛

از شعار خودکفایی تا مصرف کالای چینی

علیرغم اینکه شهروندان کشور ما معتقدند کیفیت محصولات وارداتی چینی فاقد استانداردهای بین‌المللی می‌باشند، هر روز سیل اجناس و کالا به فروشگاه‌های دولتی و محلی با تبلیغات گسترده وارد می‌شود. ولی در این آشفته بازار اقتصادی و هرج و مرج تجاری، تعدادی از بازرگانان و تاجران وابسته به قدرت با شگردهای خاص توانسته اند این طرز تفکر مصرف کنندگان که معمولاً از طبقه کم درآمد و ضعیف جامعه اند را تغییر دهند که کالای چینی مقاوم و با کیفیت می‌باشد. این مافیای واردات ارزان قیمت و یک بار مصرف از ریزترین محصولات یعنی سوزن خیاطی گرفته تا بزرگترین وسایل و دستگاه‌ها و ماشین آلات صنعتی را در بازار فروش به نفع خود مصادره کرده و نمی‌توان به راحتی چشم پوشی یا کتمان کرد. گرچه هر کشوری به صادرات و واردات نیازمند است و این امر یک قرارداد بین المللی محسوب می‌شود. اما کالای برقی یک بار مصرف بدون داشتن خدمات پس از فروش در استان‌ها و شهرها پذیرفتنی است؟ یکی از محصولاتی که همیشه طرفداران پرو پا قرص زیادی دارد و برای تاجران گزینه مناسبی به شمار می‌رود، گوشی‌های همراه، لپ تاپ و … است. بدون شک کشور چین در زمینه تولید لوازم الکترونیکی از رایانه‌های ابرقدرت گرفته تا اسباب بازی ساده در بازار فروش جهانی موفقیت‌های زیادی کسب کرده که به سراسر دنیا صادر کرده است.
هرچند فروش ماشین آلات و لوازم یدکی و وسایل نقلیه بدون کیفیت را تحت شعاع خود قرار داده و با تبلیغات وسیع پرهزینه و هدفمند رسانه‌ای به ویژه در بزرگراه‌های پر تردد پایتخت، روش سودهای کلان را به تاجران آموخته است که توسط شرکت‌های معتبر بازرگانی خود، با برندهای متفاوت از طریق حمل و نقل دریایی هوایی و زمینی به قیمت ارزان صادر نماید.
امروزه با توجه به اینکه کشور چین به بزرگ‌ترین صادر کننده انواع کالا و محصولات کشاورزی به بازار ایران است، تولید کنندگان داخلی کشور ما چندان در فروش میهنی موفقیت سود دهی به دست نمی‌آورند و لذا این ضربه اقتصادی به سرمایه‌گذاران بخش‌های خصوصی و تعطیل شدن کارخانجات و شرکت‌ها شده که بدون شک بر رشد تورم و آمار بیکاری می‌افزاید.
برخی از کارشناسان اقتصادی بر یک نقطه اتفاق نظر دارند که بیکاری یکی از معضلات اصلی جامعه است؛ زیرا دست کم میلیون‌ها نفر متقاضی بازار کار به ویژه نیروی پر نشاط جوان داریم که ایران با توجه به واردات بی‌رویه توان کافی برای پاسخگویی و جذب این حجم نیروی انسانی را ندارد. حال بگذریم از کارگران بخش‌های صنعت، کشاورزی و خدماتی که به گفته دبیر اجرایی خانه کارگر در هر خانواده یک جوان بیکار وجود دارد. در هر جامعه ای جوانان ظرفیت‌های تکرار نشدنی دارند. زیرا سرمایه‌های انسانی هر کشوری تلقی می‌شوند که در سرنوشت و آینده آن سهیم اند و این دوران پرفراز و نشیب و پرچالش است. اگر آمادگی و توان لازم برای این قشر فعال و آینده ساز و پر نشاط ایجاد نشود، فرصت سازندگی تولید و آبادانی خیلی زود از دست می‌رود. گرچه اشتغال زایی جوانان آرزوی همه دولت‌ها و کشورها می‌باشد، اما اگر در کشوری بین تقاضا و عرضه نیروی کار در بازار تعادلی وجود نداشته باشد، شاهد بیکاری و بی‌بند و باری قشر جوان خواهیم بود. کشور ما یکی از کشورهایی است که شدیداً دچار معضل بیکاری، تورم و گرانی شده و این روند تا زمانی که شاهد واردات اجناس و کالای بی‌کیفیت چینی باشیم، ادامه دارد و آسیب جدی به تولید داخلی و اقتصادی میهن وارد می‌شود. در هر کشوری که موضوع کاهش آمار بیکاری این سرمایه‌های اجتماعی بیشتر مورد توجه قرار گیرد، آن دو ملت و ملت در حوزه‌های مختلف اقتصادی فرهنگی هنری بیشتر پیشرفت می‌کنند.
به بیان ساده افراد این جوامع بهتر و راحت تر به اهداف و منافع مشترک ملی با شکوفایی دست می یابند. معمولا یک سوم جمعیت هر جامعه ای را جوانان تشکیل می دهند که می توانند نقش تاثیرگذاری بر مشارکت های اجتماعی داشته باشند. اما در حال حاضر جمع کثیری از فارغ التحصیلان دانشگاه ها در این شرایط وانفسای اقتصادی، نه شاغل اند و نه در حین تحصیل؛ بلکه در جستجوی شغل مناسب می باشند و لذا این بحران داخلی نمایانگر اتفاقات مناسب در اقتصاد کشورمان نیست. اگر این روند ادامه یابد، یعنی واردات بی رویه جایگزین تولیدات داخل شود، در نهایت پیامدهای ناگواری برای آینده جامعه ما دارد که فردا در حل این موضوع اقتصادی زمین گیر خواهیم شد و اثرات بلند مدت بیکاری جوانان به بی ثباتی سیاسی، اقتصادی و … می انجامد. به دلیل این که سطح افزایش نرخ بیکاری از چشم اندازهای درخشان آینده و رشد و توسعه و حتی پیشرفت کشور در زمینه تولید و اشتغال می کاهد و به تقویت دونمای منفی دامن می زند که آرزوی دیرینه دشمنان ماست.

بسیاری از کشورهای پیشرفته یا در حال توسعه دنیا برنامه هایی برای بهبود مهارت های جوانان و قابلیت اشتغال ارائه داده و برای کار آفرینی و تولیدات داخلی کمک های شایانی نموده تا به کارآموزی مدرن و خودکفایی دست یابند. در این سال ها با گسترش وسعت شهرنشینی و افزایش جمعیت با سواد در کشورمان، بیکاری جوانان تحصیل کرده از جمله دغدغه هر خانواده ای است که باید به عنوان اولویت اول نظام سیاسی برای رسیدن به اهداف ملی برگزیده و اعمال شود تا چالش بیکاری حل و فصل یا حداقل از رشد بی رویه آن جلوگیری شود که مهم ترین وخطرناک ترین بحران فصل کشورمان محسوب می شود.
متاسفانه هر روز از مسیرهای دریایی، هوایی و زمینی کالا و اجناس مصرفی و لوازم برقی و غیربرقی اعم از لوازم آرایش، قطعات صنفی، پوشاک، لوازم خانگی آشپزخانه، کفش، کیف، اسباب بازی، انواع میوه و… بی کیفیت و ارزان قیمت بدون استانداردهای بین المللی همچون سیل خروشان خانه برانداز به کشور وارد و در فروشگاه های بازار فروش انباشته می شود که هیچ گونه نمایندگی خدمات پس از فروش یا تعویض قطعه هم مسیر نیست. به راستی تاوان این بی برنامگی واردات که ضرر و زیان به قشر متوسط و کم درآمد جامعه وارد می شود چه کسی باید بپردازد یا کدامین ارگان ذیربط باید پاسخگو باشد؟ آیا با واردات این اجناس و کالای بنجل و تعطیل شدن کارخانجات و شرکت های تولیدی بحران بیکاری را حل کرده ایم؟ جمع کثیری از کارآفرینان و سرمایه گذاران واحدهای تولیدی و صنفی خانه نشین شده و ما هم از خودکفایی و تولیدات داخلی به مصرف کننده کشور چشم بادامی ها رسیدیم و خرسندیم. امید است تدابیری جدی اندیشیده شود تا شعار خود کفایی تحقق یابد .

payamgooyesemnan