پایان سال اندوهبار و امید به عدالت در سال جدید

یادداشت روز به قلم ابوالقاسم کواکبیان؛

پایان سال اندوهبار و امید به عدالت در سال جدید

آرام‌آرام به پایان سال جاری نزدیک می‌شویم و تا یک هفته‌ی دیگر سال جدید را آغاز می‌کنیم. شوربختانه سالی که گذشت، برای جمهوری اسلامی و مردم کشورمان خوش‌یمن نبود؛ سالی بود که در اوایل آن، یعنی در اردیبهشت، رئیس‌جمهور کشورمان، سیدابراهیم رئیسی و وزیر امور خارجه‌ی کشور، امیر عبداللهیان، بر اثر سقوط بالگرد در آذربایجان، با دیگر همراهان به شهادت رسیدند.
چندی نگذشته بود رهبر حماس، اسماعیل هنیه که برای مراسم تحلیف رئیس‌جمهور جدید در کشورمان مهمان بود، به‌همراه محافظ شخصی خود در تهران ترور شدند و در همین سال بود که چندده‌هزار نفر از مردم غزه و لبنان و دیگر مسلمانان به‌دست رژیم صهیونیستی اسرائیل کشته شدند. در نیمه‌ی همین سال بود که سیدحسن نصرالله، سیاستمدار شیعه‌مذهب اهل لبنان، معروف به سید مقاومت را به شهادت رساندند.
و ده‌ها حادثه‌ی دیگر ازجمله انفجار پیجرها در شهریور در لبنان و نیز حوادث دیگری که باعث ازدست‌رفتن جان هزاران نفر شد؛ از تصادف اتوبوس حامل دانش‌آموزان گرفته تا تصادفات منجر به فوت و مجروح‌شدن ده‌ها هزار نفر در جاده‌های کشور و مرگ‌ومیر ناشی از هوای آلوده و بیماری‌های جورواجور ازجمله سرطان و صدها نمونه مصیبت و گرفتاری دیگر که خوانندگان گرامی اطلاع دارند و بازگوکردن آن در این مقاله میسر نیست و از طرفی موجب اندوه خواهد شد.
در کنار این حوادث، مسائلی که مردم ایران را عذاب داد و باعث کدورت و سلب آرامش آنان شد، گرانی و تورم بیش از حد بود؛ به‌طوری که میلیون‌ها نفر از قشر متوسط جامعه به زیر خط فقر سوق پیدا کردند. بدون اغراق در طی سال جاری قیمت همه‌ی مواد موردنیاز مردم دوبرابر شد؛ همچنان که دلار از حدود چهل‌هزار تومان به حدود نودهزار تومان رسید و سکه‌ی طلا از حدود ۳۷میلیون تومان به حدود هشتادمیلیون تومان رسید؛ البته قرار است دولت جمهوری اسلامی ۲۰درصد به حقوق کارمندان و بازنشستگان اضافه کند که بدیهی است با این اقدام بازهم قشر متوسط بیشتر آسیب خواهد دید و فقیرتر خواهد شد.
در اینجا با ذکر یک مثال درمی‌یابیم چه بلایی بر سر حقوق‌بگیران نازل شده است. فرض کنید کارمندی یا بازنشسته‌ای یک منزل مسکونی یا یک اتومبیل داشته باشد، با این تورم امکان تعمیر و بازسازی ندارد؛ چون هم تعمیرات ساختمان مشکل شده و هم تهیه‌ی لوازم یدکی و تعمیر اتومبیل. می‌توان حدس زد آن کسی که اجاره‌نشین است و اتومبیلی ندارد، دچار چه وضع نابهنجاری شده و با این روند هرگز صاحب خانه یا اتومبیل نخواهد شد. از طرفی آن کس که چند منزل مسکونی یا چند دستگاه اتومبیل یا چند سکه‌ی طلا و میلیون‌ها دلار دارد، شادمان است که سرمایۀ او دوبرابر شده است. با این مثال مشخص می‌شود برقراری عدالت در جامعه‌ی ما غیرممکن است و آنانی که از عدل علی(ع) صحبت می‌کنند، با عملکرد ناصحیح خود به قاطبه‌ی مردم ظلم کرده‌اند.
در اینجا نگارنده از همه‌ی اداره‌کنندگان کشور درخواست دارد اگر در سال جدید امکان فراهم‌کردن زندگی بهتر را برای مردم ندارید، اول آنکه با صداقت با مردم صحبت کنید، دوم در پی گماشتن کسانی باشید که به‌جای شما بتوانند رفاه و آسایش مردم را فراهم کنند و دست‌کم طبق نظر ولی‌نعمتان خود که صاحب این کشور هستند، کشورداری کنند. آن آقایی که می‌گوید «نفت ملی است؛ ولی مال ملت نیست» یا می‌گوید «ما بنزین مفت نداریم در حلقوم ملت بریزیم»، به‌هیچ‌وجه دل‌سوز مردم نیست و شایستگی نمایندگی مردم را ندارد. خلاصه اینکه صاحب این قلم دست دعا به‌سوی خداوند سبحان بلند می‌کند تا سال جدید برای همه‌ی مردم پربرکت باشد و آرزو دارد هیچ خانواده‌ای سختی معیشت نداشته باشد، هیچ بیماری بدون دارو نماند، هیچ پدری نزد فرزندان خود سرافکنده نباشد و آنانی که خود را صاحب این ملک و مملکت می‌دانند، عاقلانه فکر کنند و بدانند در نعمات الهی همه‌ی آحاد مردم شریک هستند و به‌هرحال اگر در این دنیا پاسخ‌گو نباشند، به‌طور قطع و به‌یقین در جهان دیگر باید پاسخ‌گوی اعمال خود باشند.
در پایان، ضمن تبریک فرارسیدن عید سعید باستانی به هم‌وطنان و خوانندگان گرامی، این بیت تقدیم حضورتان می‌شود: خدایا چنان کن سرانجام کار/ تو خشنود باشی و ما رستگار

payamgooyesemnan