یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

شهر دوستدار کودک و توجه به آینده فرزندان

«شهر دوستدار کودک»، عنوانی است پس از تصویب حقوق کودک در سال ۱۹۸۹ توسط یونیسف مطرح و از سال ۱۳۷۲ نیز در ایران به تصویب رسید. این موضوع در شهر سمنان نیز اولین بار توسط دکتر ناظم رضوی شهردار سابق سمنان بیان و تلاش برای کسب عنوان شهر دوستدار کودک از حدود ۴ سال پیش آغاز گردید.اقدامات موثر و موفقی که هر چند ناقص بود ولی توانست سمنان را به عنوان کاندیداهای شهرهای کشور مطرح نماید.

برگزاری جشن های عیدانه، مراکز بازی و تفریح، جشنواره موسیقی کودک، جشن های و مراسم های مختلف در خصوص کودکان و.. از برنامه های شهرداری سمنان برای کودکان بود.اما شاخص های کسب «شهر دوستدار کودک» اقدامات موثر تری را مدنظر دارد.

یونیسف شاخص‌هایی را برای اجرای این طرح مطرح کرده است که بر طبق آن تامین حقوق کودکان در محوریت قرار دارد، شهر دوستدار کودک مبتنی بر یک حاکمیت محلی است، پارک‌های موضوعی دارد و به کودکان اجازه می‌دهد آزادانه به بیان عقاید خود بپردازند، در این شهر تصمیم گیری‌ بر عهده کودک است.

مراقبت‌های بهداشتی کودکان، مسئله دیگری است که در این طرح مورد حمایت قرار گرفته است، به این صورت که دولت‌ها باید امکانات بهداشتی از قبیل آب سالم و سرپناه مناسب برای زندگی کودکان را فراهم کنند. محافظت کودکان از خشونت و سوءاستفاده از دیگر ویژگی‌های این طرح به‌شمار می‌آید،‌ باید به کودکان برای دیدار و بازی با دوستانشان اجازه داده شود و آنها در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی شهر مشارکت داشته باشند.

شهر دوستدار کودک شهری است که در آن تامین خواسته‌های کودکان در اولویت قرار می‌گیرد و وضع اجتماعی، فرهنگی و معماری آن همسو با نیازهای آنهاست و حقوق کودکان در سیاست‌ها، قوانین، برنامه‌ها و بودجه منعکس می‌شود.

کودکان عامل پیوند نسل‌های گذشته و آینده در هر جامعه محسوب می‌شوند و انتقال سنت‌ها، فرهنگ‌ها، اعتقادات، باورها و پیشینه‌های هویت بخش و در صورت لزوم اصلاح محیط اجتماعی در هر جامعه از طریق کودکان میسر است.

اهمیت داشتن موضوع کودک و تشویق به یک زندگی جمعی، زمینه سازی برای تعالی فکری و تربیتی او و تحلیل چگونگی ارتباط مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه شهری با مسائل کودک به ویژه در ابعاد اجتماعی، مسألە‌ای مهم است که مورد توجه جامعه شناسان در جوامع امروزی قرار گرفته و از نظر شهروندی و حقوق شهروندی قابل طراحی است.

از این رو اهمیت توجه به زندگی کودکان، آن هم در شرایط زندگی ماشینی و مجازی این رو بیش از پیش حائز اهمیت است.

اعتراضات این روزهای جوانان دهه هفتادی و هشتادی بخشی از همین ضعف توجه به کودکان و نوجوانانی است که به مطالبات آنها از کودکی توجهی نشده است و زندگی آنها سنخیتی با حقوق کودک نداشته است.بیان عقاید، تصمیم گیری در امور شهری، امنیت در مقابل خشونت موضوعات مهمی است که کمتر در کشور ما به آن توجه شده است و سرخوردگی آن در نوجوانی و جوانی به اعتراضاتی گسترده تبدیل شده است.

با عبور از روزهای سخت و پراسترس، فرصت مناسبی است از اشتباهات گذشته درس بگیریم و به صورت ریشه ای زیرساخت های زندگی مناسب برای کودکان را بسازیم.سمنان که در یک سال گذشته فعالیت کمتری در زمینه کودکان داشته می تواند دوباره این فعالیت ها را آغاز و به عنوان پایلوت در زمینه حقوق کودکان معرفی گردد.توجه به کودکان می تواند آینده ای درخشان برای کشور ساخته و زمینه ساز رشد و توسعه ایرانی سربلند باشد.کودکانی که بیان اعتقادات، مطالبات و گرفتن حقوق خود را باید بیاموزند و نخبگان و آینده سازان ایران باشند.

payamgooyesemnan