یادداشت روز به قلم مرتضی دهرویه؛

ضرورت کمک به شکل‌گیری سازمان‌های مردم‌نهاد و مطالبه‌گر ورزشی در سمنان

سال‌هاست که شهروندان استان می‌پرسند؛ جایگاه ورزش استان در سطح کشور کجاست؟ چرا هیچ تیمی از استان سمنان که با بیش از یک‌چهارم استان‌های کشور همسایگی دارد در سطوح ملی و تراز اول کشور مطرح نیست؟

در سه یا چهار دهه اخیر بیش از سی مدیر کل سکاندار ورزش استان سمنان بوده‌اند و در ابتدای مسؤولیت‌شان شعارهای فراوان دادند و حتی ارتقای استان به برخورداری از چند ورزشکار المپیکی را وعده دادند اما هر سال دریغ از پارسال.

سال به سال به جای پیشرفت و رشد شاهد عقب‌گرد نیز بوده‌ایم. دیرزمانی در مرکز استان بیش از بیست تیم فوتبال رقابت داشتند. در بسکتبال، والیبال، هندبال و بسیاری از رشته‌ها شور و هیجان موج می‌زد. حالا اما حسرت یک تیم مطرح در رشته‌های مهم بر دل مردم مانده است.

اگر چه مدیران و مسؤولان ورزش بسیار خوب از جایگاه ورزش و اهمیت آن در سلامت جسم و روح سخن می‌گویند و این‌که ورزش به عنوان یک صنعت مهم در دنیای امروز نقش اصلی را در توسعه همه‌جانبه شهر و استان دارد، اما، معلوم نیست چرا با این‌همه علم و آگاهی، توسعه ورزش برای هیچ‌یک از آنان ضرورت ندارد و اهمیت به ورزشکاران و جامعه ورزش برای آن‌ها اولویت نیست. ده‌ها سؤال دیگر، اذهان اهالی استان را می‌آزارد و قطعاً باید مسؤولان بلندپایه در این استان پاسخگو باشند.

مگر نه این‌که وظیفه اصلی ورزش، همانا تأمین سلامت جسم و روح است که به تزکیه می‌انجامد و باعث خواهد شد تا جامعه‌ای سالم، بانشاط و پویا داشته باشیم؛ پس چرا اقدامی اثرگذار و عملیاتی را شاهد نیستیم؟

همه از پاسخگویی و مسؤولیت شانه خالی کرده‌اند و توپ را به زمین یکدیگر می‌اندازند و این داستان تکراری سال‌هاست که ادامه دارد؛ اما در این یادداشت قصد و نیت ما پرداختن به بی‌توجهی مسؤولان و مدیران نیست.

اگر چه معتقد هستیم این کم‌کاری‌ها بر آینده بسیاری از جوانان و استعدادها سایه می‌اندازد و سرانجام البته گردانندگان باید در پیشگاه عدل الهی پاسخگو باشند؛ اما مهم در شرایط فعلی دلسردی و بی‌انگیزگی و پرهیز از مطالبه‌گری در میان پیشکسوتان و بزرگان ورزش و حتی اهالی رسانه است؛ همانان که متأسفانه ورزش را به حال خود رها کرده‌اند.

امروز روحیه مطالبه‌گری حتی در جوانان هم به‌علت برخی بدسلیقگی‌ها کاهش یافته است؛ در صورتی که برای موفقیت در امور به مطالبه‌گری، خودباوری و جسارت نیاز داریم. مقام معظم رهبری نیز چندی قبل در سخنان خود به مطالبه‌گری جوانان توجه و تأکید فراوان داشتند.

بزرگان و دلسوزان ورزش در مرکز و حتی شهرهای استان هیچ‌گاه تاکنون دور هم جمع نشده‌اند تا با تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد به دنبال خواست‌های مشترک خود باشند. این در حالی است که امروزه سازمان‌های مردم‌نهاد به عنوان مهمترین بخش جوامع مدنی به حساب می‌آیند. اثرگذاری نهادهای مردمی در حدی است که می‌توان آن‌ها را بازوان دولت‌ها و عاملان توسعه و پیشرفت جامعه قلمداد کرد.

یکی از حوزه‌های مهم که امروزه سازمان‌های مردم‌نهاد برای توسعه آن می‌کوشند، حوزه ورزش و فعالیت‌های بدنی است. آن‌ها در چند دهه اخیر توانسته‌اند در تعامل با دولت، ضمن صرفه‌جویی بسیار زیاد در هزینه‌ها، موجب توسعه بسیار سریع در ورزش شوند ولی از تشکیل چنین نهادهایی در ورزش استان و شهر سمنان نیز هیچ خبری نیست.

مردم و فرزندان ما هر روز با فضای ورزشی درگیر هستند و بازتاب آن در جامعه مشخص است. به همین دلیل ضرورت دارد که با تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد، خودمان وارد میدان شویم و به ورزش شهر و استان کمک کنیم. تا خودمان نخواهیم هیچ اتفاق جدی و اساسی در ورزش رخ نخواهد داد و قرار نیست که معجزه اتفاق بیافتد. ابتدا باید خودمان قبول کنیم که حال ورزش در این استان و به ویژه مرکز استان به هیچ وجه خوب نیست و علاوه بر آن‌که در سطح بزرگسالان هیچ حرفی برای گفتن نداریم، این افت و ضعف به رده‌های پایه هم سرایت کرده است.

سومین دوره المپیاد استعدادهای برتر ورزش کشور از روز جمعه هشتم مهرماه با حضور وزیر ورزش و جوانان در سالن بسکتبال استادیوم آزادی افتتاح شد. در این دوره از مسابقات ورزشکاران در ۲۸ رشته در دو بخش دختران و پسران به میزبانی استان‌های تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی، یزد، مازندران، زنجان و همدان و با شرکت چهار هزار و ۷۸۱ دختر و شش هزار و ۵۱۵ پسر در طرح استعدایابی حضور دارند و مسابقات تا پایان مهرماه ادامه خواهد داشت. بنابراین در پایان این ماه به خوبی می‌توان وضعیت ورزش پایه این استان را در سطح کشور نیز مورد ارزیابی قرار داد و دریافت که جایگاه استان سمنان تا چه اندازه تنزل یافته است.

اگر چه سخن درباره وضعیت ورزش استان بسیار است ولی باید خودمان دست‌به‌کار شویم و چنان که اشاره شد، گرد هم آییم و با در نظر گرفتن اشتراکات و کنار گذاشتن اختلافات و سلیقه‌ها در عرصه ورزش مطالبه‌گر باشیم.

مسؤولان ورزشی ما باید انتقادپذیری خود را اندکی افزایش دهند و بیشتر به فکر جامعه ورزش باشند و بیش از پیش تلاش کنند. اگر مطالبه‌گری ورزش در استان و شهر افزایش یابد موفقیت حاصل خواهد شد؛ و این مهم به خواست و اراده خودمان بستگی دارد.

در پایان از تمام بزرگان و موسفیدان ورزش که این‌روزها به کنج انزوا خزیده‌اند درخواست می‌شود برای کمک به ورزش پا به میدان بگذارند و صدای جامعه ورزش نزد مسؤولان استان باشند.

payamgooyesemnan