یادداشت روز به قلم مازیار صالحیان؛

تاملی در باب مناسبات ارتباطی در تئاتر استان سمنان

ما به خوبی دریافته ایم که هر آنچه در کوچه پس کوچه های شهر می گذرد نه گذر تاریخ است و نه به یکباره حادث شده و نه آن که نیرویی اهریمنی موجبات آنرا فراهم کرده و کار توران است. بلکه دریافته ایم  فانتزی های ذهنی من و شماست .

یعنی انباشت تجربه های هیجانی که می توان نمونه های کوچک آن را در هر گروه و انجمن و حتی خانواده ای دید. خب !با یک سوال شروع می کنم، جستجوی خطر و میل به قهرمان شدن برای نجات یک انجمن و گروه و دسته از کجا ناشی می شود؟ آیا از خود پرسیده ایم چه تاویل و تبیینی برای این رفتار انسان وجود دارد؟ و بقای لیدر انجمن بر مبنای ماهیت دشمن انگاری و دشمن سازی است . یعنی دائما تکرار این جمله که عده‌ای میخواهند خرابکاری کنند . عده‌ای ناآگاه و ناآرام و غیره. یعنی نوعی شی انگاری .گویا درباره ی  اشیا بی جان صحبت می کند .عجب !

چرا که بقای ماندن خود را برای حفاظت و دور کردن به  اصطلاح همین افراد ناآگاه و ناآرام دارد.

من هیچ کس را به اندیشیدن فرا نمی خوانم چرا که به خوبی دریافته‌ایم مکانیزم رفتار انسان بر پایه فکر نیست، بلکه بر پایه تجربه های هیجانی است که بازنمود رفتار افراد مهم زندگی آنان و همچنین خواست های بدنی آنان است.

اگر لحظه‌ای پنداشتید که بیهوده سخن می گویم به نظرم شما تنها یک مطرب هستید .و جایگاهی در فضای تئاتر و درامای کنونی جهان ندارید و صرفاً دارید وقت گرانبهای خود را تلف می کنید .

چراکه امروزه وقتی از دراما سخن می گوییم از متریالایز کردن فانتزی های ذهنی سخن می گوییم. یعنی تلاش برای بازنمایی تعارض های درون فردی.

و دیگر انسان امروزی دریافته است که یک رفتار در هر انسان تنها یک علت واحد را ندارد بلکه مخلوطی از هیجان ها و عواطف گاها متناقض، رفتار انسان را میسازد. و هنر قابلیت بازنمایی عواطف و هیجانات در برابر موضوع های گوناگون درونی شده را در بزنگاه‌ها دارد .وقتی از انتقال صحبت می کنیم برای تحلیل متون ادبیات نمایشی امروزی باید بدانیم که فانتزی و واقعیت رابطه دوسویه با یکدیگر دارند و ظرفیت انتقال رشد یافته مستلزم توانایی خلق توهمی است که هم واقعی باشد و هم غیر واقعی. اگر واقعیت تجربه انتقال از وجه خیالی آن پیشی بگیرد انتقال هذیانی صورت می‌گیرد و فرم صدمات جدی میبیند. اگر حضور واقعیت به شکل دفاعی پررنگ باشد عقلانی سازی وسواسی غلبه می یابد و از عنصر خیال عاری می گردد.

بگذارید ساده بگویم هر چه ایده آل سازی یک گروه و انجمن برروی یک فرد بیشتر باشد و رفتاری منجی گونه از آن فرد بخواهند آن گروه و انجمن آسیب دیده تر است .

یک‌انسان سالم ، یک انسان به اندازه کافی خوب است.نه همه چیزدان .پروجکشن اراده و کسب هویت اکسترنال اعضا موجب روانرجوری آموخته شده می گردد.

payamgooyesemnan