یادداشت روز به قلم مسعود کلاهی؛

روزی که باید برای خبرنگاران باشد !

هفدهم مرداد سالروز شهادت شهید محمود صارمی به عنوان روز خبرنگار در تقدیم ملی ایران نامگذاری شده است.روزی برای زحمت‌کشان عرصه رسانه که خود کمترین انعکاس را از مشکلاتشان دارند. معمولا هر ساله در این روز، مراسمی برای تقدیر از فعالان این عرصه برگزار می گردد اما امسال با توجه به تقارن این روز با عاشورای حسینی مقرر شد مراسم در ۲۲ تیر ماه برگزار شود.یک ماه زودتر و به میزبانی شرکت آریا تراسفو شهمیرزاد.

شاید این اتفاق کمی عجیب بود اما از آنجا که معمولا انتظار زیادی از مسئولان استان در این زمینه نیست، همت خانه مطبوعات، انجمن خبرنگاران، خبرنگاران فعال و دلسوز و سخاوت شرکت آریا تراسفو موجب شد این برنامه در حد توان برگزار گردد.

اما نکاتی مربوط به خبرنگاران و این روز بود که شاید می توانست معنایی بیشتر به روز خبرنگار دهد و شاید گفتن آن خالی از لطف نیست.

۱_ مسئولان در طول سال بیان کننده عملکرد، بیلان و مشکلات و ضرورت های لازم برای مردم هستند و قشر رسانه ای بیشترین گوش شنوا را در طول سال دارد.کسانی که خوب می شنوند، می نویسند و انعکاس می دهند.کاش برای یک روز هم شده مسئولان مینشستند و فقط به حرف های خبرنگاران گوش می دادند.امروز را به گوش دادن اختصاص می دادند تا خبرنگاران همچون ۳۶۴ روز دیگر نباشند!

۲_ روز خبرنگار می تواند روزی برای حل اندک دغدغه های خبرنگاران باشد که مشکلات فراوانی را در زندگی فردی آنها ایجاد کرده است.از بیمه خبرنگاران و اهالی رسانه، حقوق های حداقلی و ناچیز تا مشکل مسکن که ابتدایی ترین نیاز این قشر سختکوش و کم توقع است.افرادی که یکی از سخت ترین و پراسترس ترین وظایف را عهده دار هستند و جز عشق چیزی برای وفاداری در این حرفه نمی بینند.این روز شاید بتوان بخشی از مشکلات این قشر را با حضور مسئولان مربوطه حل و فصل و منت حضور مقامات را با برطرف کردن دغدغه ای شیرین کرد.حضور مقامات برای تبریک هر چند زیباست اما منتج شدن به رفع مشکلات آن را دلنشین تر می کند.

۳_ تفکیک مسئولان از مردم همیشه ناشایست بوده و با شعارهای نظام جمهوری اسلامی ایران مغایرت دارد.شاید صندلی های چرمی ردیف اول مراسم نمادی از همین تفاوت است.وقتی خبرنگاران بر روی صندلی های پلاستیکی می نشینند و مسئولان بر روی صندلی های لوکس و راحت ردیف اول، نمیتوان آنها را از خود دانست و با آنها صمیمی بود.این اقدام شاید ناخواسته بوده و بدون اطلاع مسئولان صورت پذیرفته باشد اما زیبا نیست و حس خوبی را منتقل نمی کند.

۴_ در صحبت های نماینده ولی فقیه در استان، رهنمودهای موثری بیان شد که لازمه کار حرفه خبرنگاری است و قطعا فعالان این عرصه در استان سرلوحه کار خود قرار می دهند اما بنده به شخصه علاقه مند بودم پیرامون سعه صدر مسئولان و نقدپذیری آنها بیشتر صحبت می شد تا خبرنگاران به عنوان دلسوزان واقعی نظام، در کنار مسئولان معرفی می شدند نه در مقابل آنها! استاندار نیز در صحبت های خود تلاش کرد عملکرد قریب به یکساله خود را بیان کند که کاش به جلسه ای دیگر موکول می کرد و کمی برای خبرنگاران وقت اختصاصی می گذاشت. اگر قرار است استان در مسیر توسعه حرکت کند و قشر رسانه ای، پل ارتباطی مردم و مسئولان باشند، این ارتباط باید دوطرفه باشد.قرار نیست فقط مسئولان حرف ها را انتقال دهند و شنونده ی نقدهای مردمی از سوی رسانه ها نباشند.اگر نقدی بیان می گردد حتما از سر دلسوزی بوده و حرف هایی است که مردم انتقال داده اند.پس در موضوع منافع استان باید نگرش مقابله و حزبی و سیاسی کنار گذاشته شود.

۵_ و در پایان قشر مظلوم و مهربان رسانه ای استان با همه مشکلات معیشتی موجود، همیشه استقلال خود را حفظ کرده اند و خود را غش کرده هیچ فرد و گروه و دسته ای نمی دانند.پس امیدواریم با حمایت همه جانبه از آنها، اجازه تخریب از سوی کسانی که ضعف کاری خود را می خواهند با این روند مخفی کنند، داده نشود و مدیران ناکارآمد جای خود را به افراد دلسوز و پاک و متخصص دهند.

payamgooyesemnan