امروز چهارشنبه ۲ آبان ۱۴۰۳
یادداشت روز به قلم مهران سعادت؛

دولت سیزدهم با بریکس آمد!

مهمترين خبر حوزه بين الملل در هفته گذشته كشور عضويت ايران در سازمان فرا منطقه اي و قاره اي بريكس بود. دولت جديد در ادامه ديپلماسي اقتصادي و تجاري خود پس از عضويت در سازمان همكارهاي اقتصادي شانگهاي توانست عضو سازمان بريكس شود
کد خبر: 17236
زمان انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۲ - ۱۴:۰۴ بعد از ظهر -
304 بازدید

یادداشت روز به قلم مهران سعادت؛

دولت سیزدهم با بریکس آمد!

مهمترین خبر حوزه بین الملل در هفته گذشته کشور عضویت ایران در سازمان فرا منطقه ای و قاره ای بریکس بود. دولت جدید در ادامه دیپلماسی اقتصادی و تجاری خود پس از عضویت در سازمان همکارهای اقتصادی شانگهای توانست عضو سازمان بریکس شود. سازمانی که هم به لحاظ وسعت و حجم اقتصادی و سهم اقتصادی دنیا  وضعیت قابل توجهی دارد.  شاید از آن ( سازمان بریکس پلاس) در آینده به عنوان سازمان تجارت جهانی کوچک یاد کرد. دولت سیزدهم به نیکی دریافته است که انزوای اقتصادی وضعیت کشور را از نظر اقتصادی ضعیف می کند و برای رفع مشکلات اقتصادی یا باید کشور های غربی وارد مذاکره شود و یا تحرک بالای در کشوهای شرق و قدرت نوظهور داشته باشد. دولت حاضر بر خلاف دولت یازدهم و دوازهم رویکرد دوم را انتخاب کرده است و در طول دو سال گذشته این تحرکات قابل رویت است.

 

قدرت‌های نوظهور اقتصادی سهم زیادی از تلاش‌ها و تولید ناخالص جهانی را در اختیار دارند و عضویت رسمی در سازمان بریکس منجر می‌شود که اعضای آن بتوانند به صورت رسمی با یکدیگر تجارت انجام دهند و این موضوع می‌تواند بسیاری از تحریم‌های علیه ایران را خنثی کند و گامی رو به جلو برای بهبود وضعیت اقتصادی است. از سوی دیگر ایران در منطقه خاورمیانه یک قطب اقتصادی، سیاسی و حتی نظامی است و می‌تواند بازارهای منطقه را به سازمان بریکس وصل کند به طوری که این سازمان بلوک بزرگی را در مقابل قطب اروپا و آمریکا تشکیل دهد. این کشورها پیش از این هم همکاری‌های سیاسی و فرهنگی داشتند، اما عضویت دائمی ایران در سازمان بریکس این ارتباطات را ارتقا می‌دهد. بریکس بعد از ۱۵ سال در حال توسعه است که توسعه آن برای همه اعضا به ویژه ایران تأثیرات زیادی خواهد داشت. از سوی دیگر بخش عمده‌ای اعضای گروه بریکس عضو سازمان همکاری‌های شانگهای بوده و توسعه شانگهای و بریکس می‌تواند فصل جدیدی در اقتصاد جهانی ایجاد کند.

 

درحالی دولت وارد گام سوم عمر خود می شود که تقریبا نصف کابینه دولت عوض شده و دولت شباهت زیادی به روزهای نخستین ندارد. عمده این تغییرات در حوزه اقتصادی بوده است. از ریاست بانک مرکزی گرفته تا ریس سازمان برنامه و بودجه از وزارت صنعت معدن تا وزارت کار و تامین اجتماعی. این امر نشان می دهد که دولت یک دگر دیسی اساسی انجام داده است تا در ایام باقی مانده از دولت بتواند به برنامه ها و وعده های خود به  مردم جامه عمل بپوشاند. اکنون که هفته دولت نزدیک می شویم انتظار بر این است که دولت دستاوردهای خود را تا نیمه راه به مردم اعلام نماید و همچنین برنامه های آتی خود را تا پایان دولت بیان نماید. گرچه تغییرات در دولت تا حدودی بهبود ایجاد کرده است. اما واقعیت این است تا تحقق وعده های دولت فاصله بسیار است. و نیاز هست که با توان و انرژی زیادی برای بهبود امر تلاش نماید. این در حالی بود که گرمای بی سابقه امسال سبب شده بود که بخشی از دولت به فکر رفاه مردم برای تامین آب و برق باشند. یکی از راههای کنترل تورم توسعه تجارت است. توسعه تجارت سبب ورود کالا مورد نیاز و همچنین صادرات برای افزایش ذخایر ارزی و کنترل نرخ ارز  و در ادامه کنترل تورم می شود. دولت در سال گذشته تحرک دیپلماسی اقتصادی مطلوبی داشته و آخرین مورد آن توسعه تجارت با ژاپن بود.  ماه گذشته وزیر امور خارجه به ژاپن سفر کرد. این سفر می تواند نشانه دیپلماسی جدید دولت باشد. دیپلماسی اقتصادی ژاپنی به جای دیپلماسی اقتصادی چینی. توسعه روابط با ژاپن از این جهت مهم است که مردم ایران مایل به خرید کالای ژاپنی هستند. اگر تکنسین ها و تولید کنندگان ایرانی در مسیر همکاری ها همچون ژاپن اصل تولید با کیفیت و جلب اعتماد مردم را در دستور کار قرار دهند، قطعاً شاهد رونق و جهش تولید در اقتصاد ایران خواهیم بود.

 

در مجموع باید گفت که در دنیای امروز اقتصاد و تجارت جایگاه خاصی دارد و کشورها و دولت ها به اهمیت این موضوع واقف هستند. دولت اخیر که نسبت به دولت قبلی تجربه بین الملل کمتری دارد. نیز به این مهم رسیده است. عادی سازی روابط با عربستان، عضویت در سازمان همکاری شانگهای و عضویت اخیر ایران در سازمان بریکس، توسعه روابط اقتصادی با ژاپن و حفظ روابط با چین و هند سبب باز شدن روابط تجاری جهانی به روی ایران می شود. امید است که دولت از این تلاش های دیپلماتیک بتواند برای رفاه مردم ثمرات ملموسی به ارمغان بیاورد و مردم نیز از گشایش روابط بین الملل سهم داشته باشند و احساس کنند در زندگی اقتصادی آنها نیز گشایشرخ داده و رفاه نیز در سطح عمومی افزایش یابد.

اشتراک گذاری
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *